Ulpia Noviomagus Batavorum

Zo af en toe blijf ik in de trein zitten tot het bittere eindpunt.
Dat brengt mij dan in Nijmegen. A.k.a. Ulpia Noviomagus Batavorum.

Daar woont mijn jongste zoon. We spreken af in een leuk café, ik informeer of hij wel goed eet en slaapt, word gerustgesteld, geniet van zijn enthousiaste verhalen, zijn gezelschap, en stap blij en gelukkig weer op de trein naar huis.

Dat was gisteravond ook de bedoeling.

Net toen we richting trein liepen begon het uitzinnig te stortregenen.
Mijn kind begeleidde zijn oude moedertje daarom galant onder zijn paraplu naar het station.



Daar namen we afscheid, en hij keerde terug naar zijn kamer.

Ik stapte vol goede moed de stationshal in.

Het treinreizen was al weer twee (2!) dagen zonder oponthoud of incidenten verlopen, dus was mijn NSstress naar een lager level gezakt.

Totdat ik de melding op de lichtkrant in de hal zag:

Geen treinverkeer mogelijk op last van de politie.....

Er lag een verdacht pakketje in de trein naar Arnhem.
Dat pakketje was waarschijnlijk onderweg naar Ikea.

Een lang verhaal kort:
Om thuis te geraken moest mijn ridder in zijn metalen ros vanuit Den Haag komen aanrijden om zijn vrouwe uit de vesting Nimwegen te ontzetten.

Na een korter dan gewenste nachtrust vanwege de hierboven beschreven ongemakken, begaf ik mij vanochtend alweer richting Nijmegen......

Ditmaal niet per trein.

In een speciale rolstoelbus werden mijn moeder, een gezelschap dames en heren die bij haar in het verzorgingshuis wonen en hun begeleiders, naar Museum de Valkhof vervoerd.
Op aanwijzing van het museumpersoneel mocht de bus aldaar op de touringcarparkeerplaats gezet worden.
Het busje is niet te missen gemarkeerd als zijnde vervoermiddel voor personen met verminderd atletische kwaliteiten.



Toen we aan het eind van de middag terugkwamen, zat er een vette parkeerbon onder de ruitenwisser.

Na al die eeuwen zijn Barbaren



nog steeds een bedreiging voor de Vesting Noviomagus



Gelukkig hadden wij een leerzame en inspirerende dag doorgebracht, en lieten ons niet uit het veld slaan door aardse zaken als parkeerbonnen.

We hadden bijvoorbeeld geleerd waarom je niet linkshandig mocht zijn als je soldaat wilde worden in het Romeinse Leger.
Stelt u zich maar eens voor wat er gebeurt na het commando PRESENTEER SPEER wanneer één van deze heren zijn wapen in zijn andere hand heeft.....



Verder zou de aanschaf van dit bordje voor aan onze keukenmuur wellicht een goede daily reminder voor me zijn, ware het niet dat de waarde in enige mate mijn wekelijkse shoppingbudget overstijgt.