Op donderdag 20 maart 2008, Frans' 52e verjaardag, reden we met een overbeladen auto (gaskachel, 2 bedspiralen, 2 matrassen,een bed, onze tent, 2 tuindeuren, tuinstoelen, tafel, kruiwagen, pneumatische boorhamer, heel veel gereedschap, warme kleren enz enz, en last but not least, ergens onderin: sneeuwkettingen) richting Parijs. Het was echt heel slecht weer! Zoveel regen en wind, dat wil je niet weten! Maar gelukkig kwamen we om half twee 's nachts uiteindelijk veilig aan bij ons hotel in Parijs, en sliepen lekker tot de volgende ochtend. Het tweede deel van de rit was net zo slecht, maar gelukkig was het licht. Vlak voor tweeen stonden we voor de deur op de parkeerplaats van de notaris. Al gauw arriveerden ook de verkopers, en kon het slotakkoord beginnen: de Acte de Vente, het laatste obstakel naar ons eigen huis in Frankrijk. Goddank kwam er geen lijk uit de kast, geen boer die 1000 koeien op ons weiland mag stallen en geen andere enge dingen, alles was ok en de akte kon getekend worden.
Hetgeen geschiedde.
Daarna gingen ze er nog eens lekker voor zitten en begon een geanimeerd gesprek over politiek, het weer en van alles en nog wat. Maar ik wilde weg.... naar onze schuur.... de berg op..... want inmiddels sneeuwde het buiten.... en niet weinig ook!
Eindelijk konden we ons los weken en reden we het dorp uit naar Riviere, het gehuchtje waar onze schuur gelegen is.
Het weggetje de berg op is een smal eenbaansweggetje, met ergens middenin een hele scherpe haarspeldbocht. Niet sneeuwproof dus. En waar ik al bang voor was gebeurde: de kettingen moesten er om, we gleden alle kanten op met die zwaar beladen auto. Gelukkig vonden we ze snel, en hoewel we daar helemaal geen ervaring mee hebben, lukte het gelukkig toch de kettingen om te leggen. En toen ging het wel en reden we stapvoets naar boven, naar ons nieuwe bezit.......
De aankomst daar was ontroerend. We waren er zo blij mee!
We melden ons eerst bij de boerderij aan de overkant.
De buurman hielp ons met het aansluiten van een lampje via hun schuur, waardoor we een klein beetje stroom hadden, genoeg om een lamp op te branden. Voor gereedschap moesten we een aggregaat gaan gebruiken.
We zetten onze tent op op de zolder in de schuur, we hadden daarvoor speciaal extra lange spijkers meegenomen, die we in de eiken vloer van de hooizolder konden slaan.
Na het opmaken van het bed kropen we er meteen uitgeput in en vielen heerlijk in slaap in de ijskoude nacht, Buiten was het toen al min 3.
Later die week zou het 's nachts nog veel kouder worden......
