Bliksemse bende

Met het gevoel de hele bliksemse bende in Nederland liever voorgoed achter te laten reden we gisteravond om 20.30 uur vanuit Bennekom richting France.
Onze apocalyptische stemming werd kracht bij gezet door de weergoden. In een decor van regen, regen en nog eens regen en ontelbare, zeer frequente bliksemontladingen reden we door de nacht. Bijna de hele route, tot aan Chalon-sur-Saône, werd de hemel om de paar minuten spectaculair verlicht.

De laatste twee uur vanaf de Autoroute was het gelukkig droog. En toen de hemel in het oosten lichtblauw begon te kleuren, reden we de Montagnes Bourbonnaises in.
Om 5.30 waren we @Riviere.
Eerst even de verloren slaap inhalen. Maar niet te lang. Want het was vanochtend prachtig weer. En elke minuut die we hier kunnen doorbrengen moet benut worden.

Dus om 9.30 zaten wij alweer bij onze voisine in de cuisine.
Het eerste wat we doen als we hier aankomen is onze lieve Odette begroeten.
Haar eenzame bestaan op de berg @ Riviere vindt zij danig opgeleukt door die merkwaardige Hollandais en al die gekke mensen die zij als aanhang meebrengen.

Daarna de tuin in.
Het gras stond na drie weken al wéér twee kontjes hoog.



Neeeeeee, geen tijd voor, maaien met die handel.

Maar eerst koffie.


Frans stortte zich op de vloer (het timmeren daarvan wel te verstaan) et moi, je commençait couper les herbes.



Ons vogelhuis was veranderd in een cabriohuis, het dak was er af gewaaid en daarna opgegeten door de mieren. Gelukkig had ik nog een hangvogelhuis. Dat zouden we op het skelet van het overleden huis kunnen monteren. Hetgeen resulteert in een vogelflat......
Helaas zal geen vogel zich ooit in het met alle goede bedoelingen voor hen geplaatste onderkomen wagen...........




p.s. Sorry voor de legging. Ik loop er hier bij als Ma Flodder.