Met Valeriaan de reis doorstaan

Het gekrijs tijdens de heenreis van Freule Fifi De La Riviere Tot Bennekom klonk nog na in onze oren.

Met angst en beven zagen wij de terugreis tegemoet.
Van onze Belgische buurtjes @ Riviere kreeg ik een pil voor een rustige poes.

Die brak ik in vieren, want Fifi heeft wel een grande geule (grote b*k), maar is eigenlijk nog maar een heel klein minipoesje.
Ze werkte het tabletje vol afgrijzen pijlsnel haar bekje uit, en begon daarna aanstellerig te kokhalzen en te schuimbekken. En daarna weer te krijsen.

Nou ja, dan maar met een ongedrogeerde poes op reis.

We hadden haar favoriete kussentje uit Riviere in haar reismandje gestopt om het de Freule extra naar haar zin te maken.


10 kilometer op weg. Madame begon nu wel héél raar te mioleren en erg unladylike te geuren.
Potverdomme.

Hele kussentje vol babypoespoep.

Helaas poept deze minipoes niet van die mooie dropjesdrollen als onze Floyd.
Komt vast van de vleermuizen die ze heeft gevreten.

Noodstop. Kussentje in de kliko. Poes schoongeveegd met natte Lidldoekjes.

Met een naar Fifipoep geurende auto weer En Route.

En opnieuw vangt het gekrijs aan.
Deze aanval op onze reuk- en gehoorzintuigen is niet langer met het leven verenigbaar. Ik graaf in mijn tas op zoek naar een maskerend geurtje en vind een strip groene Valeriaantabletjes.

Eureka.

Korte metten. Bekkie open, Valeriaan erin. Bekkie dicht. En weg was het groene pilletje...
Tot Chalon sur Saone gaf het Gremlin weerstand. Toen viel ze als een blok in slaap. En reden wij heerlijk rustig in de stromende regen terug naar een grijs en kletsnat Nederland.

Wat doen wij hier eigenlijk. Kijk eens hoe het daar was......




P.s. Fifi is weer wakker en rent het appartement rond. Ze heeft al twee potplanten omgegooid en is over de piano gerend. Valeriaantablet uitgewerkt, Poes onbeschadigd.
Succesvol recept voor een rustige Poes: 1 Valeriaantabletje van de Kruidvat.