Nat in de droger

Ja.

Wat zit je nou te zeuren.
Moet je m'n bak maar op tijd verschonen.

Wat nou druk.
Hoezo kantoor.
Wil je toch zelf.

Ga gewoon emigreren.
Het is hier f*%&ing koud in dit rotland.

Ik hoorde je wel mopperen gisteravond.
Toen je weer es veel te laat thuis kwam van je stomme kantoor.

"KOUD!!!  Klereweer! Ik wil d'r uit"
Ja duhhh!
Ga dan ook weg uit dit stomme land.

En daarna: "het stinkt hier naar kattepies"

Ja duhhh!
Ik pies niet op een vieze bak.

Dan zoek ik wel een ander plekje.
Op je schone was bijvoorbeeld.
In de wasdroger.

Stommerd!

Daarwee

Voor afgelopen donderdagavond stond "naar Riviere" op de kalender.
IJs en Weder dienende.
Of Deo Volente, als u dat prefereert.

Noch Deus, noch het Weder, noch mijn OuweWijvenlijf maakten het mogelijk de expeditie te ondernemen.

Voor wat betreft het lijf val ik u niet lastig  met details.
Komt goed.

Het weer was ook een dingetje.
40.000 gestrande automobilisten op onze route.
Code Orange voor een deel van het traject.

20 centimeter verse sneeuw op onze berg.

Nauwelijks hersteld van de adrenaline-piek.

Veroorzaakt door de vorige glibberafdaling.

Ratio overwon emotie.
Wij bleven in PB.

Rust.
Voor lijf en leden.
Bijkomen.
Van emoties.
Van weer een afscheid, van een dierbare.

Op 30 maart gaan we in de herkansing.

Nog even volhouden, lief huis op de heuvel!

Dan warmen we je weer op.

Dan plant ik verse bloemen aan je voeten.

Dan verf ik je vloer fris.
Dan vullen wij je weer.
Met liefde.

Liefde

Het enige dat we echt zeker weten, is dat het ergens stopt.
Te vroeg, of later.

Daar denk je niet iedere dag over na.
Dat zou niet goed zijn.

Het leven moet je vieren.

Liefde geven, en met een beetje geluk, ontvangen.

Sommige mensen geven veel.
Zij hebben de gave van het geven.
Een van die lieverds is er niet meer.

Gisteren mocht ik haar nog bedanken.
Voor alle liefde.
Kon ik nog even haar hand vasthouden.
Haar vragen Flip de groeten te doen.
Haar broertje. Mijn vader.
Die ik zo mis.

Vannacht is ze naar hem toe gegaan.
En naar haar Pap en Mam.

Degenen die achter blijven zijn zo verdrietig.

Degenen met wie ze zich weer kan verenigen zullen haar met zoveel liefde ontvangen.


Dag lieve tante Elly.

Whiskas.

Hey Fief. 
Kom es meedoen.
Kijk nou wat ik heb.


 



Rot op watje.
Ik slaap.

Ja maar kom nou!
Lekker keten.

Rot op.
Mijn poot doet pijn.
Laat me slapen.
Ga iets voor je zelf doen.
 
Saaie muts.....

Hé....niet te popie he?
Ik ben geen muts.
In die mand waar je die draden gejat hebt zitten mutsen.
Die breit zij.
Mét die draden.
Voor kleine kindjes met kouwe koppies.
Ergens ver weg.

O. Een koud ver land?
Frankrijk?

Nee sukkel.
Veel verder.
Iets met Stan. Verweggistan. of zo.
 
Waar zijn die twee eigenlijk?
Het is al lang licht.
Slapen ze nog?
En ik ruik wat raars.

 Da's  whisky

Whiskas?

Nee, sukkel.
Whisky.
Hebben ze geproefd.
Dat heet  "Tasting"
Dan drinken ze heel veel van die stinkzooi.

  

Nou ja....
Hij. 
Zij niet.
Zij was de Bob.


Huh? Bob?
Hij is toch Bob?
'k snap d'r niks meer van.

Nee sukkel.
Zij noemt hem Bob (le Bricoleur)
In France

Hier betekent Bob dat je nog achter het stuur mag, omdat je alleen water hebt gedronken.
Nou ja, 1 wijntje dan.....

O.
Dus dan zijn wij ook Bob.
Ik drink altijd alleen maar  water.

Hou nou maar op.
Ik wil slapen.