Klussen op twee fronten....

We zijn aan het klussen op twee fronten.

@ Riviere gaat het werk in rustig tempo door.
De badkamer boven vordert.
Langzaam, maar zeker.
Zo blijft het leuk.

Ook is het maaiseizoen weer aangebroken.
Het gras  jong en nat.
Zwaar werk!

Na een klein stukje maaien vond ik het  genoeg.
Morgen weer.
Daarna de hele dag  met mijn handen in de grond gewoeld.
Wat een zaligheid.

Overal schiet van alles uit de grond.
Jonge papavers, baby-lupines,  slaapmutsjes hebben hun zaad alom ter aarde gestort.
Nakomelingen  duiken in de  hele tuin op.

Ik trek uit wat ik kwijt wil, maar niet teveel.
Onkruid?  Wat is onkruid.....
Goed, boterbloemen en brandnetels haal ik weg.
Vergeetmenietjes, wilde margrieten, longkruid, hondsdraf, primula's en nog veel meer mooi wildbloemsel mag gewoon lekker blijven.

De vogels verzorgen de achtergrondmuziek.
Ik geniet me suf.
De koekkoek slooft zich  uit om mij gelukkig te maken.
Dat lukt.

En ik zweer het, in het bos zit een Haribo-vogel..
De hele tijd doet ie dat reclamedeuntje : tatata ta da tadaaaa....
Ik verzin dit niet!

Het lukt ook aardig om even te ontspannen van de klusperikelen op het NL-front.
Daar is wat meer tijdsdruk.
Op 24 mei komt de verhuizer onze spullen naar het nieuwe appartement brengen.
Dan moet het  nog een beetje verder gevorderd zijn.

Nieuw appartement?
Yep.
We waren de huurmaffia helemaal zat.
1000 euro per maand voor een postzegel zonder bergruimte begon aardig te irriteren.
Ondanks de toplocatie, vlak bij Slot Zeist.

Dat kan anders. Dachten wij.
Wij zochten en vonden een superdeal.
Een klein appartement in een voormalig bejaardenhuis.  Nu beschikbaar voor  40+
In een prachtig park, aan de rand van Zeist.

Balkon op zon.
10 minuten fietsen van mijn werk.
In de Funda-advertentie stond: "bij uitstek geschikt als pied-a-terre voor mensen met een huis in het buitenland."

"Ha" , dachten wij.  "dat zijn wij!".
Weg die dure flat.

Donderdag rijden we terug en klussen we verder @ Zeist.
Eerst genieten we nog even van de Franse lente...