Tijd voor hersenvakantie.
En hersengymnastiek.
Muziek maken....
Al jaren doe ik een poging tot piano.
Weinig succesvol.
Niveau nihil.
Ik was inmiddels zo ontmoedigd dat ik het ding te koop aanbood.
En snel weer terugtrok.
Want na al die jaren hebben we een band.
Vorige week zag ik een college van Neuro-Psycholoog Prof. Dr. Erik Scherder.
"Muziek is goed tegen hersenaftakeling,
muziek maken nog beter."
Ik ben dol op tuinieren, maar de knollentuin trekt me niet zo.
Trainen dus, dat brein!
Eerst maar eens stemmen.
Na twee verhuizingen afgrijselijk noodzakelijk.
Een Yamaha U1 houdt heel lang een goed humeur, maar als je 'm echt verwaarloosd, wordt ie vals.
Net als een hond.
Mijn mooie instrument klonk om te janken.
Snerpte na elke aanslag nog een poosje na.
De stemmer kroop over de grond en in de kast om zuivere noten terug te vinden.
Maar na ruim een uur diep zuchten en noten kraken had my black baby zijn prachtige stem terug.
Zingen wil ie.
En zingen zal ie.
Deze keer gaat het gebeuren.
Sinds vrijdag ben ik weer aan het pingelen.
Begonnen met wat nog in het hoofd zat.
Er lekker op losgegaan.
Twaalf keer Imagine van John Lennon, Stormy Weather, Het Wiegelied van Brahms, mooie suikerzoete deuntjes van Martha Mier....
Simpel en overzichtelijk.
De burgeres kreeg weer moed.
Daarna nieuwe dingen.
De rechterhandpartij gaat best prima.
Maar die verdomde linkerhand.
Uren puzzelen.
Nootnamen en vingerzettingen in het boek krabbelen.
En daarna het allermoeilijkste, het combineren.
Maar laat dat nou net de beste gymnastiek voor je brein zijn....
Dus ik ga d'r voor.
Gelukkig voor Bob & de buren heeft de stemmer het studiepedaal ook gerepareerd.
Kijk 'm glimmen! Hij is blij!
