Sint moet een orkaan doorstaan.
De wind buldert en blaast de laatste blaadjes van de bomen.
In Noord Nederland valt het (scheepvaart)verkeer stil.
Springtij en windkracht 11.
Dan wil je niet op de Waddenzee.
Jawelhoor.
Wij willen naar Schier.
Onze huwelijksverjaardag vieren.
Pannekoeken eten.
Dat deden we op 7 december 1990 ook.
Samen met onze 4 kindjes.
Na de huweljjksvoltrekking.
En daarna gingen we met z'n tweetjes een weekendje op huwelijksreis.
Naar Schier.
We bellen met de veerman.
'Ja hoor! Zeker weten gaat er morgen een boot mevrouwtje!'
'Om 06.30 uur. Dan is het laag water.'
'Later op de dag voorlopig geen afvaart...'
Dus gaat op 6 december om 03.00 uur de wekker.
Na een snelle douche en een knuffel voor de poes springen we in de auto.
Aan het einde van 'onze' laan ligt een enorme afgewaaide tak over de weg.
We rijden d'r net niet overheen.
De wind giert nog steeds over het land.
Gecombineerd met heftige hagel- en sneeuwbuien maakt dat de maximaal haalbare kruissnelheid lager dan gewoonlijk.
Maar we redden het.
Na een reis van ruim 2 uur door Friesland by night, staan we op de pier van Lauwersoog.
De wind beukt vervaarlijk op de Volvo.
Een bushokje is aan flarden gefladderd.
De parkeergaragebaas roept naar ons dat dit voorlopig de enige boot is die vandaag vaart.
Juist. Daarom zijn wij hier.
Ik kijk naar de golven..
Gelukkig heb ik niet ontbeten.
Wat er niet in zit, komt er ook niet uit.
In het bootkaartjes-gebouwtje hangt een briefje op het kassaraam:
Afvaart om 06.30.
Kaartverkoop vanaf 06.10.
06.25 : nog niemand in zicht.
Buiten loopt de Veerman verwaaid en verwilderd te walkietalkie-en.
Om 06.30 komt hij binnen.
Hij kijkt naar zijn bootschoenen en mompelt:
'D'r wurd vandoag nait gevoarn'
Of zo iets.
De wachtenden kijken verward.
'Wat zegt ie?'
'Hij gaat niet, de boot'
De monteurs die voor reparaties naar het eiland moesten grijpen blij hun gereedschapskoffers en sprinten de wind in.
Richtig parkeergarage, en moedersdevrouw.
Joepie. Vrije dag!
Eilandbewoners die aan vaste wal waren geraakt en gekke toeristen zoals wij zijn minder blij.
'Wanneer gaat de volgende?'
'Onbekend' bromt de Veerman bars.
Niemand is boos, maar wel teleurgesteld.
Inmiddels spoelen hoge golven de pier over.
En dat bij laag water...
Zo kan de boot bij Schier niet aanleggen. En een dagje dobberen is bij dit weer ook geen woest aantrekkelijke optie.
Wij berusten in ons lot.
En begeven ons retour parkeergarage.
Het feestweekendje dreigt in het water te vallen.
Hagel hamert hard op het dak als we de auto naar buiten rijden.
Het is nog steeds pikdonker.
06.55 uur.
We parkeren op een droog stuk pier.
Wat gaan we doen?
Wandelen en winkelen in Groningen is op dit tijdstip en in deze omstandigheden niet onze preferente optie....
Terug naar Zeist?
Otis en Fifi zien ons aankomen...
Die hebben zich verheugd op een weekendje keten, home alone.
Naar France?
Beetje ambitieus, na deze nachtelijke stormrit.
Bovendien heeft daar de burgemeester een bosweggetjesverbod afgekondigd.
Vanwege vallende takken.
Vanwege de sneeuw.
En laat ons huis nou aan zo'n weggetje liggen....
Ik kijk naar de golven.
Zout water droogt in witte vlekken op op de autoruit.
Zout water...Badzout..
Bronnenbad....
Kuuroord..
Yesss!
'Hoe ver is Nieuweschans?' vraag ik Frans.
'Uurtje, hoezo?'
Inmiddels heb ik het telefoonnummer van het Wellnesshotel Fontana al gevonden.
Nieuweschans heet tegenwoordig Bad Nieuweschans.
'Goedemorgen, met de nachtportier. afdeling Reserveringen?
Nou. eh...als u nou over een uurtje terugbelt....'
Oeps.
We gaan alvast rijden.
Even later horen we dat er plaats is in de herberg.
We boeken een culinair/relax-arrangementje.
Dit jaar geen pannekoeken, denk ik.
Ons feestweekendje is in het water gevallen:
We liggen er al twee dagen in.
Gronings bronwater.
Weldadig en warm.
We drijven in het Thermaalbad, stomen in de Hammam, sudderen in de sauna, mediteren ons suf tijdens klankschaalsessies in de Lavendelkamer en lopen bloot door de sneeuw naar het buitenbubbelbad.
Joepie.
HET IS HIER FANTASTISCH!
