.

.

dinsdag 27 mei 2014

Slak-attack

Eind van de werkdag.

Ik struin door de tuin.

Keurig kantoorrokje.
Nette kantoorschoentjes.


Ineens ben ik omsingeld.
Door slijmerige types.


 Onderweg naar mijn peterselie....


En tomaten in opkomst.


Ik wil niet op elke slak zout leggen, maar dit is beslist een ongewenste situatie.

Snel ingrijpen is noodzakelijk.

Mijn snoezige schoentjes veranderen in megamodderpoten.

Tuinhandschoenen zijn niet ter plaatse.
Dus blootshands verzamel ik de slijmjurken.

Enthousiast zuigen zij aan mijn vingers.

Geheel géén erotisch genoegen.
Kan ik u verzekeren.

Glibberend glijden de griezels door mijn handen.
In een lege bloempot komen zij tesamen.
Tot een slijmbal van formaat.


Ja, zoiets ja.

Een massamoord zou voor de hand liggen.
Maar da's nou ook weer zowat...

Dus als de pot volgeslijmd is, kiep ik het hele vraatzuchtige zootje met z'n allen in de tuinkliko.

Die vol zit met tuinafval.
Groenbuffet. 
Win-win situatie.








zaterdag 10 mei 2014

Sloopa en Slooma

Zodra wij afreizen nemen ze ons huis over.
Beestjes.

Een erg enge spin relaxt in het bad. 
Met ogen op steeltjes..


Zijn kleine neefje chillt in de douchebak...


Een dikke dode muis ligt te stinken op de bodem van de vuilnisbak.


Luchten, doorspoelen en afstoffen.
En het huis is weer van ons.

Daarna moet de tuin worden beteugeld.

Paardebloemen, distels, brandnetels, zuring..
En gras, gras, overal gras...

3500 m2, gras. 
Das veel gras.
Dus maai ik de helft.
 
Op de helling naar beneden mag het gras twee kontjes hoog blijven.

Daar groeien wilde bloemen.
Er fladderen vlinders.
Krekels krekelen en sprinkhanen sprinken.


Er sluipen slangen.
En heel veel teken...

Gedoe met blote kontjes verdient geen aanbeveling....

Na een ochtend ontspannen wandelen achter de maaier is het woeste weiland weer een Hollands gereformeerd geschoren gazonnetje..


De madeliefjes mogen blijven.
Daar maai ik omheen.
Kunnen we straks samen met de kleindochters kroontjes van vlechten..
Regeren is vooruitzien, nietwaar?

Bon. Vrijdagmiddag 14.00 uur.
Klaar.

Wat nu? 
Niks te doen....

Getver.

Verzin een klus!

Oui!
Opa en Oma gaan slopen:

Buurvrouw Odette noemde het een Cabanne..
Charmante naam voor zo'n  houtjetouwtjegebouwtje....
Dat kreunend en krakend tegen ons huis aanleunt.


Steeds schotser en schever.
Bij elke windvlaag donderde er weer een dakpan naar beneden.

Dat vraagt om aktie..






Gewapend met breekijzers, mokers en bouwhelm vallen wij aan.


En na een dagje flink doorwerken zijn wij en de schuur gesloopt.


 

Eerst nog even de planken ontspijkeren en onder dak.


Die gaan we hergebruiken.
Dat wordt een grote eettafel met banken.
Voor op de veranda.

Want die scheve schuur gaan we in een veranda veranderen.

Nieuwe steunbalken.
Dakje restaureren.
Cementvloertje d'r onder.
GasBBQ d'r in.

Zomer 2014: 
Cabanne 2.0! 

Tijd voor een drankje !