Zaterdagochtend stond onze buurboer voor de deur.
Vanwege zijn gelijkenis met een bekende rockstar noemen wij hem Mick.
Net als de echte Mick heeft deze bink een kudde dames in zijn kielzog.
De zijne hebben allen prachtige bruine ogen.
En 4 poten.
Mick vroeg om assistentie.
Zijn meisjes moesten ons land oversteken.
De bedoeling was dat wij ons opstelden op strategisch gekozen plekken, om met armzwaaien de dames die dreigden zich af te wenden van de kudde, weer op 't rechte pad te brengen.
Oeps..
Best groot van dichtbij, zo'n meiske.
Afijn, het lukte redelijk.
Ik liet d'r eentje tussendoor glippen maar zij sprong elegant over ons prikkeldraad en rende over t wegje terug naar dr zusters.
'Allez les filles!' riep Mick, sprong in zijn boerenbolide en racete terug naar huus.
Een van de dames was unhappy.
Luid loeiend liet ze weten het er niet mee eens te zijn.
Af en toe stond ze huilend aan het hek.
Wij spraken haar sussend toe, maar 't hielp nauwelijks.
Het hartverscheurend huilen hield aan.
Met tussenpozen werd het even stil en vrat ze een paar kilo boterbloemen.
Niet gehinderd door enige kennis van koeiengeluiden, dachten we dat ze waarschijnlijk niet van verhuizen hield, en gingen ons weegs.
Vanochtend zaten we aan een zondags moederdagontbijtje.
De loei koe was alweer vroeg begonnen met haar treurig gehuil.
Het klonk nu verontrustend.
We wilden nèt het mobiele nummer van Mick zien te bemachtigen, toen
hij met piepende remmen voor het hek tot stilstand kwam, uit zijn wagen sprong en naar de jonkvrouwe in nood rende.
Zodra hij het hek opende, zette de bruinogige schoonheid de spurt erin.
Onze tuin door, naar beneden.
Mick d'r achteraan.
Omgekeerde wereld...
Vijf minuten later stond hij hijgend weer voor ons, te vertellen wat deze scène voor boer en koe voor dieper liggende betekenis had.
Zijn fille had een kalfje.
Een piepkleintje nog.
Dat was onderaan de berg een hoekje van de weide in slaap gevallen.
Aan Mick's en mamma's aandacht ontsnapt en moederziel alleen achtergebleven, toen de kudde was verhuisd naar de andere kant van de heuvel.
Waar 't gras groener was.
Mijn (groot)moederhart brak.
Wat een drama...
Mams had anderhalve dag radeloos
staan roepen naar d'r kindjekoe.
Kindjekoe had de hele donkere nacht
alleen in het weiland doorgebracht.
Godallemachtig....
Stel je toch es voor.....
Gelukkig is het koppel herenigd.
Op Moederdag!
Hoe symbolisch wil je het hebben?
