6.30 uur, de wekker gaat.
Ze zou zich graag nog eens omdraaien.
Maar dat kan niet.
Het werk wacht.
Al bijna 50 jaar.
Sinds d'r 18e.
Met een kleine pauze om twee kinders te baren.
12 weken zwangerschapsverlof en weer er tegenaan.
68 jaar en 2 maanden.
Volgende maand mag ze met pensioen.
Eindelijk.
Haar nieuwe jonge baas zit te popelen om d'r uit te zwaaien.
Die oma van 68 is niet de assistente die hij voor ogen had toen hij vorige maand hier in dienst kwam.
Zo'n grijze met twee kunstheupen....
Géén gezicht.
Hij zal blij zijn wanneer hij eindelijk een strakke jonge blom kan inhuren.
Zo'n giraffe met lange benen en een kort rokje.
Zonder TenaLady d'r onder.
Nou ja, hopelijk houdt die ouwe het nog dat laatste maandje vol.
En stort ze niet in tijdens kantooruren.
Zoals vorige week die huisschilder van 67 jaar.
Kleine evenwichtsstoornis op de steiger voor het kantoor.
Wat een smeerboel zeg.
Of die dakdekker van 66.
Die een afgewaaide pan moest terugzetten.
Even een concentratiedipje en daar lag 'ie.
Onder aan de gevel.
“Scheelt natuurlijk wel weer AOW en pensioenuitkering”, dacht de jonge baas.
Ruimt lekker op.
Op die manier kan mijn generatie weer op een normale leeftijd met pensioen!
