La vie de Fifi

Tja, wat doe ik nou zoal zo´n hele dag.
Niezoveel hoor. ´K gedraag me keurig.
Op en top lady.

Ik vreet de bak van mijn grote broer leeg...




Ren ff over de tafel als niemand in de buurt is...



Controleer of het klopt wat ze schrijft...



Trouwens: lekker warm zo´n toetsenbord!



Wandel een poosje door de dakgoot... Vinden ze eng joh!



Kan nog niet helemaal boven op het dak komen. Moet kunnen. Allemaal dikke duiven daar! Mmmmm. Komt wel.



Kijk ´m es lekker slapen op dat bankje...



Wakker worden vriend.



Ik wil d´r op.



Slaap jij maar verder op die kouwe bank....



Graaf nog even een bloempot leeg.



Zo.

Filmpje 9-8-10

Nog een beetje nagenieten.......

Het was geen surprise party, maar er waren wel een hoop surprises tijdens de party...



Volgend jaar weer.....
Je kan ook vieren dat je 21 jaar samen bent toch?

Daarwee

Deze week las ik in een column van Ronald Giphart de term `Dáárwee`
Treffend goed gevonden!

Ik begin ons huis in Riviere als thuis te ervaren. Als we de berg oprijden en daarna binnenstappen de oude koeienstal, heb ik het gevoel thuis te komen.

Toch voelt ook het appartement in Bennekom prettig en is waar ik naar huis ga, als we in Nederland zijn.
Hier zijn we dicht bij onze kinderen en familie.

Ik voel me niet ontheemd in Nederland.De files, de jachtigheid, de stress op het werk. Het hoort bij ons leven hier.

Het is geen kwestie van: hier is alles waardeloos, daar is alles beter.
Er is in Nederland veel goeds. Ook veel kwaad (in opkomst).
Maar Frankrijk geldt hetzelfde.Utopia bestaat niet.

We weten nu dat er achter de deuren van de romantische boerderijen met gezellig rommelige erven en vrolijke geraniums vaak eenzaamheid en armoe schuil gaat. De strijd om het bestaan is er ingewikkeld en hard.
Als je in je vakantie langs een lief boerderijtje rijdt, en je ziet boer en boerin in de zon zitten op het bankje voor hun huis, zie je niet dat ze al de hele dag hebben lopen zwoegen in de moestuin. Hout hebben gekloofd. Gras hebben gemaaid. Koeien gemolken.Ezels gevoerd. Hekken gerepareerd. Om vier uur in de ochtend zijn opgestaan. En vanavond om acht uur er weer in liggen.

De elementen hebben meer invloed op het leven. Als het waait, waait het hard. Waait er een boom op een telefoon- of elektriciteitsdraad: een dag of langer geen stroom of telefoon/internet. Je moet alert zijn op blikseminslag: onweer? Stekkers er uit.

Hagelstenen zo groot als pingpongballen die fruitbloesems hebben vernield.De hele oogst is slecht dit jaar. Het weer is grillig geweest. En wie weet heeft die vulkaan toch kwaad gedaan.

Je moet rekening houden met insecten die je balken opvreten. Met waterleidingen die zomaar kapotvriezen. Met wegen die dagen spekglad zijn, zodat je niet met je auto tot voor de deur kunt komen.
Niet voor niets trekken de jonge Fransen weg van het platteland. Naar de steden.Naar de lelijke troosteloze overvolle banlieues.
Waar vervolgens ook geen werk voor ze is. Het is slecht gesteld met de werkgelegenheid in Frankrijk.
Een Franse vriend van mijn oudste zoon heeft twee academische masters (ICT en techniek) met succes afgerond. Hij werkt in een slagerij.(Parijs!)
Mijn oude Franse buurvrouw klaagt steen en been over de kansen voor haar kinderen en achterkleinkinderen.

En als je denkt dat je in Frankrijk kan rekenen op Hollands gedoogbeleid/poldertolerantie/inspraakbeleid kom je bedrogen uit. Voor het bezit van 1 jointje ga je twee dagen achter de tralies.



De Franse oproerpolitie is berucht.
Media staan onder grote invloed van de regering.

Hoewel ik vrees dat het ook in Nederland uit is met de tolerantie nu de mannenbroeders de macht hebben heroverd en zich hebben verenigd met de Xenofoben.

Maar: in Frankrijk hebben we ruimte. Schijnt vaker de zon. Zitten we op ons terras en horen alleen vogels. Zien we duizenden sterren. Uilen in het bos. De koekoek in het voorjaar. Hebben we winters met prachtige sneeuwdagen.Gaan we uitgeput maar heel gelukkig vroeg slapen.

In Nederland hebben we het (fysiek) makkelijker. Ook al werken we 40 uren per week (of soms meer)en zijn veel tijd kwijt aan reizen en in de file staan. Gaan we uitgeput en gestrest vroeg naar bed.

Maar: kraan open, warm water. Altijd stroom. Supersnel internet. Leuke feesten. Leuke collega s op het werk. Hippe winkels altijd dichtbij. Multiculti-samenleving (KRIJGEN ZE LEKKER NOOIT MEER WEG)

En toch: als we @ Riviere zijn, heb ik geen last van heimwee. De dagen mogen langzaam voorbij gaan, ik hoef niet snel weer naar huis, want daar ben ik al.

Als we in Bennekom zijn, heb ik Dáárwee.
Ik wil terug naar Riviere.Zo snel mogelijk.

Vandaag is het er 32 gr. Ik denk aan onze tuin. De nieuwe boom...



En ik hoop dat onze Franse buurman zo lief is even een emmertje water bij de boom te gooien..

Rio aan de Rijn

Rio aan de Rijn (Arnhem 20-21 augustus 2010)

Kijk, dat hebben ze dan weer niet in Riviere of St. Clement.......
Tenminste, tot nu toe niet gezien.....







P.S.:
Ik lees net dat er om 19.00 uur vanavond een dode is gevallen bij een schietpartij op de markt in Arnhem. Wij waren een half uur daarvoor naar huis gegaan.

Wat een droevig einde van een vrolijk feest!

In de goot

We hadden niet anders verwacht.
Freule de la Riviere tot Bennekom is in de goot verzeild geraakt.

Na de vrije natuur van haar Riviere-estate is het notarishuis in Bennekom te bekrompen voor de freule.
Ze wil dr uit!
Desnoods via het raam en de dakgoot.
Helaas scheiden dan nog 3 verdiepingen haar van de grond.



Dus dat gaat-em niet worden.
Gelukkig heeft zij een staart(je). Waaraan zij weder omhoog kon worden gehesen.

Nu is zij boos.

Family-tree

Van onze kinderen kregen wij voor onze 20-jarige samenverjaardag een boom.

Een Pommier á fleurs, een Malus, in dit geval een sierappel.
Met mooi donkerrood blad, die als het goed is in het voorjaar met prachtige roze bloemen gaat bloeien, en in het najaar sierappeltjes geeft. Als we hem goed verzorgen, kan hij er zó gaan uitzien:



We zijn héél blij met dit mooie, symbolische cadeau.

Van het planten hebben we een feestelijke gezamelijke gebeurtenis gemaakt, compleet met een aanmoedigende toespraak voor de boom.



En natuurlijk: Champagne!

Met Valeriaan de reis doorstaan

Het gekrijs tijdens de heenreis van Freule Fifi De La Riviere Tot Bennekom klonk nog na in onze oren.

Met angst en beven zagen wij de terugreis tegemoet.
Van onze Belgische buurtjes @ Riviere kreeg ik een pil voor een rustige poes.

Die brak ik in vieren, want Fifi heeft wel een grande geule (grote b*k), maar is eigenlijk nog maar een heel klein minipoesje.
Ze werkte het tabletje vol afgrijzen pijlsnel haar bekje uit, en begon daarna aanstellerig te kokhalzen en te schuimbekken. En daarna weer te krijsen.

Nou ja, dan maar met een ongedrogeerde poes op reis.

We hadden haar favoriete kussentje uit Riviere in haar reismandje gestopt om het de Freule extra naar haar zin te maken.


10 kilometer op weg. Madame begon nu wel héél raar te mioleren en erg unladylike te geuren.
Potverdomme.

Hele kussentje vol babypoespoep.

Helaas poept deze minipoes niet van die mooie dropjesdrollen als onze Floyd.
Komt vast van de vleermuizen die ze heeft gevreten.

Noodstop. Kussentje in de kliko. Poes schoongeveegd met natte Lidldoekjes.

Met een naar Fifipoep geurende auto weer En Route.

En opnieuw vangt het gekrijs aan.
Deze aanval op onze reuk- en gehoorzintuigen is niet langer met het leven verenigbaar. Ik graaf in mijn tas op zoek naar een maskerend geurtje en vind een strip groene Valeriaantabletjes.

Eureka.

Korte metten. Bekkie open, Valeriaan erin. Bekkie dicht. En weg was het groene pilletje...
Tot Chalon sur Saone gaf het Gremlin weerstand. Toen viel ze als een blok in slaap. En reden wij heerlijk rustig in de stromende regen terug naar een grijs en kletsnat Nederland.

Wat doen wij hier eigenlijk. Kijk eens hoe het daar was......




P.s. Fifi is weer wakker en rent het appartement rond. Ze heeft al twee potplanten omgegooid en is over de piano gerend. Valeriaantablet uitgewerkt, Poes onbeschadigd.
Succesvol recept voor een rustige Poes: 1 Valeriaantabletje van de Kruidvat.

Hangmatkat

Fifi de la Riviere Van Bennekom.












Onze freule.
Onverschrokken. Voor den duvel nie bang.
De hangmat is voor haar geen enkel probleem. Binnen twee dagen nadat ze naar buiten mocht had ze hem veroverd.
Een paar dagen later klom de kleine Madame gewoon ff op het dak.
Ook geen probleem.

Wonderbaarlijk Feessie

Op 9-8-90 hebben wij elkaar op wonderbaarlijke wijze ontmoet. De volgende dag, op 10-8-90 zijn we gaan samenwonen. Geen tijd verspild.

Omdat we vinden dat je in het leven geen enkel feestviermoment ongemerkt voorbij moet laten gaan, hadden we bedacht dat we op 9-8-10 een feestje zouden vieren.
20 jaar Frans en Dees.Gypsy Party.
Playlist gemaakt met heel veel foute muziek: de Macarena, de Gypsy Kings, Travassie, de Lamabada enz. enz.

Afgelopen maandag was het zover. Onze kids waren overgekomen uit Nederland, met 2 vrienden, evenals mijn broer en neef. Verder waren er een heleboel leuke gasten uit de omgeving van Riviere, des Hollandais en des Francais.
Het was een wonderbaarlijk feestje.
Onze lieve vrienden Peter en Ann hadden ons hun Locomotief geleend.
Met een locomotief kun je BBQ-en.



Vervolgens is Peter de hele avond Maitre du BBQ geweest.Supertof!

We hebben onze benen uit het lijf gedanst op het grind van ons terras.
Er werd gevuurspuwd.
Er werd live muziek gemaakt en gejamd.
En bij de nazit in de heksenkring werd in Aboriginal style muzikaal geimproviseerd.

Het was een gedenkwaardige avond, waarvan we nog lang zullen nagenieten!

Vide Grenier

Vide Grenier (lege zolder)

Nou, niet bij ons. Ik sleep van elke Vide Grenier of Brocante de laatste tijd een heleboel leuks mee naar huis.
Gisteren hebben we er zelfs twee bezocht!
De eerste, in St. Nicolas des Biefs, was de leukste.Héél veel leuke spullen, voor niks. Zo weinig dat ik niet meer durf af te dingen. Want zegnouzelf, als je een handvol (15?) leuke tafelmessen voor 2 euro aangeboden krijgt ga je toch niet afdingen...
De ketel stond te koop voor 10 euro. Daar durfde ik wel brutaal te zijn, en bood 1 ..
Ik heb hem meegenomen voor 3 euro.
Score deze keer:
6 cocktailglazen (Mojito's!!!) voor 2 euro
Hanglamp voor boven de salontafel : 3 euro
Schemerlampje met koperen poot: 3 euro
Tafelkleed (of zigeunerinrok voor ons feestje morgen...) : 3 euro
Heel veel keukenmessen: 2 euro
Zilveren (?) Beurriere (botervlootje) 2 euro
Ketel voor op de kachel: 3 euro

In één van de stands stond een schattig oud toiletmeubeltje met marmeren blad, schuiflade en porseleinen lampetkan met schaal. Beeldig. Ik cruisde er meteen op af, maar twee potige Fransen stonden er al met stemverheffing over te argumenteren. Ik kon het niet exact volgen, maar de strekking was volgens mij dat de één vond dat het meubeltje veel te goedkoop was. De verkoopster riep dat zíj geen Professionelle was, of Antiquair, en dat ze zelf wel bepaalde wat haar prijs was. Ik zag een kans...
Onverschrokken mengde ik me in het gesprek en vroeg de verkoopster de prijs.
80 euro! Koopje. En uitermate leuk voor onze (nog te bouwen) badkamer op de nu afgetimmerde vloer boven....

Maar helaas, het meubeltje was al verkocht aan de eigenaar van de Auberge op het pleintje.De ruzie ging er over dat de twee anderen ook achter het net hadden gevist, en vonden dat de dame te snel en voor te weinig had verkocht...

Mijn nieuwe uitdaging: toiletmeubeltje vinden voor minder.
Op naar de volgende Brocante of Vide Grenier.
Vandaag is er weer één.

Pudding en Waterval

Hierboven alsnog wat plaatjes van mijn eigen enige echte eerste goed gelukte pudding....
Met dank aan A. voor de mooie foto's.

******

Vandaag waren wij toerist. Na een ochtend grasmaaien en koeien achter de dranghekken drijven, waren we toe aan een uitstapje. Dus gingen we na twee jaar bricoleren eindelijk een tripje in de omgeving maken, en bezochten de Cascade de la Pisserote.
In Zuid-Frankrijk zou dit een toeristische trekpleister van niet geringe omvang zijn. Met ijskarren, friettenten, betaald parkeren, en héél veel Hollanders in afritsbroeken en foute trainingspakken.

Hier in de Auvergne is dit een moeilijk vindbare, slecht aangegeven plek waar je via glibberige bospaden met omgevallen woudreuzen naar toe moet wandelen. La France profonde. Houwen zo. Alleen voor de echte liefhebbers en fijnproevers.
Mensen die liever op campings met disco-treintjes en animatieteams staan kunnen hier beter niet naar toe komen.

Bonanza

Het is hier spannender dan in de binnenstad van Amsterdam.
Ook vandaag was het gras aan onze kant van de heuvel groener.
Weer een kudde koeien (....?) in de tuin.
Het lukte niet de dames (...?) weer naar beneden te drijven. Dan maar naar boven. Na aanmoedigingen van mijn persoonlijke Cowboy rende de hele kudde het bos in, en sloten wij snel het hek achter ze. Vijf kalfjes bleven achter en zochten hun toevlucht in hun thuisland, beneden aan de heuvel.
Eénmaal veilig achter het hek, bedacht ik dat er boven op de heuvel aan de andere kant misschien wel geen afrastering is, en de kudde eventueel over de weg de wijde wereld in zou kunnen trekken. Dát willen wij niet op ons geweten hebben. Onze Franse buurvrouw tilde hier wat minder zwaar aan. Zij vond dat de boer maar beter op had moeten letten...
Maar ze belde op ons verzoek toch Monsieur F. Die kwam na een uurtje met zoon en kleinzoons aanrijden. Hij lachte zich slap om onze consternatie. Tja, dat heb je niet in de stad....

Efficiënt lokte hij de ladies (...?) terug naar beneden. We hebben hem nu toch maar een stukje schrikdraad over ons landje laten spannen. Niet nog een keer deze Bonanza experience please...
WANT: DIT

is dus géén koe!!!!!
Het uierachtig object dat ik gisteren al had zien bungelen, blijkt de jeweetwel van un vrai Taureau. Volgens Monsieur F. is ie erg aardig..



Nou.... liever niet op mijn terras dankuwel, merci