Daar zitten we dan weer.
Op het terras @ Riviere. Naschuddend van een stressweek.
Met het gekrijs van poezemeis nog vers in ons geheugen, hadden we deze keer gedegen voorzorgsmaatregelen genomen.
Eureka! Valeriaandrupjes. De geur maakte echter dat de Freule zich pijlsnel uit de poten maakte.
Goed, dan toch maar weer een pil. Bekkie open, pil erin, bekkie dicht. Over keeltje wrijven.
Weg pil.
En weg Fief. Een oorverdovende stilte begeleide ons richting Riviere.
Madame snurkte de ganse weg. Even was ik bang dat we ons knuffeldier met een overdosis naar de kattenhemel hadden geholpen.
Maar toen ik tijdens een plaspauze in de reismand keek om te checken of er leven na de Valeriaan was, glimlachte Fief mij stoned en allervriendelijkst toe en snurkte verder.
Helaas had onze Floyd deze keer iets meer moeite met de timing van zijn dagelijkse droge dropjesdrol en deponeerde halverwege de reis een uitscheidingsproduct met pindakaas-consistentie in zijn met een gezellig wit fleecekleed aangeklede reismand.....
Dat was dan wel weer jammer.
Nou ja. Eigen schuld.
Moet je maar geen katten mee heen en weer slepen naar je vakantiehuis......
Maar een lol dat ze hier hebben!
En wij ook!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten