Fijn met de trein

Elke dag ga ik fijn met de trein.
Omdat ik in A woon en voor mijn werk in B moet zijn.
Mijn treinreis duurt volgens NS.NL 26 minuten. In theorie.
De praktijk wijst, door proefondervindelijke waarneming, anders uit.

Vrolijk ding dong signaal door stationsluidspreker: Nog vrolijker stem van de speciaal daarvoor getrainde dame kondigt zoetgevooisd aan dat mijn trein binnen enkele minuten zal vertrekken. Dat dit verbazingwekkende feit al enkele minuten geleden had moeten plaatsvinden vertelt zij er niet bij.

Ik sta dan al enkele minuten strategisch opgesteld op een plek waarvan ik uit ervaring weet dat de deuren van een treinstel zullen zijn wanneer de trein tot stilstand komt.
Run op zitplaats volgt. Vaak zonder succes.

Dit ritueel herhaalt zich dagelijks. Wij zijn allen blij wanneer er geen sprake is van bladeren op de rails, omgewaaide bomen, seinstoringen, aanrijdingen met voetgangers (NS-jargon voor voordetreinspringers)of vastgevroren wissels.

Vandaag een geheel nieuwe NS-ervaring. De stoptrein die niet stopt.
Vrolijk kondigt de duivels opgewekte mevrouw op het bandje in de trein het station Bunnik aan. Helaas dringt deze aankondiging niet door tot in de cabine van de Machinist. Deze rijdt enthousiast en in volle vaart Station Bunnik voorbij.
Op het perron verblufte forenzen richting Utrecht. In de trein verblufte forenzen richting Bunnik.

Op station Utrecht volg ik verdwaasd een medepassagier die ik dagelijks in Bunnik zie uitstappen. Hij weet vast van welk spoor de volgende stop(?)trein naar Bunnik vertrekt.
Helaas blijkt deze man onderweg naar de Machinist. Samen met nog vier andere slachtoffers. Duidelijk van plan de man achter zijn stuur vandaan de trekken.

Ik heb me afzijdig gehouden. En laf een klacht ingediend bij de klantenservice.......
Fijn, de trein!