Geglibber in een sprookjeslandschap

Op eerste kerstdag vertrokken wij rond 15.00 uur richting Riviere,
De wegen waren goed schoon (zelfs in België....) Het was een relaxte tocht.
Tot de afslag Gannat-Vichy. Meteen nadat we autoroute A71 verlieten begon het geglibber.
Met een vaartje van 40 kilometer per uur reden we richting Le Mayet de Montagne. Het had eerst geijzeld, daarna gesneeuwd. De wegen naar ons huis hebben de nodige bochtjes en hellingen. Niet goed voor Dees d'r zenuwen.
Het laatste stukje omhoog is écht een heel eng wegje, steil omhoog, met een haarspeldbocht halverwege. Uiteraard met fijn afgrondje aan één kant. Teveel voor mij. Ik ben best stoer, maar dit laat ik liever over aan iemand met stalen zenuwen. Zoals mijn geliefde.

Dus onderaan het wegje verliet ik het voertuig.
Het was een prachtige wandeling door een ijskoude, pikdonkere nacht. Heldere hemel, opkomende maan.
Bij elke stap kraakte het. Onder de sneeuw lag een laagje ijs op de weg.
Tijdens het stukje door het bos voelde ik me bekeken de ogen van de nachtdieren, die me van een afstandje volgden.
Onderweg zag ik geen auto op de kop in de afgrond liggen, dus ik ging er van uit dat de tocht naar boven succesvol was verlopen.
Gelukkig klopte dat, en nadat de poezen uit hun reismanden waren bevrijd en de spullen uitgeladen, kon de vakantie van start gaan.