
"Bonjour Madame,
Vous parlez Français? Votre problème, c'est la vitesse...:"
Ojee. Mijn eerste keer. Echt.
Nog nooit in mijn 28 jaren rijbewijsbezit werd ik halt gehouden door een agent.
Ok, wel eens een parkeerbon.
En één keertje de politie aan de deur omdat ze dachten dat ik was doorgereden na een aanrijding.
Waar ik zelf niks van gemerkt had.
En die ik volgens mij dus ook nooit gehad heb.
En waar ik dus verder ook nooit meer wat van gehoord heb.
Maar nu dan toch.
Oui.

Een afgezant van Louis de Funès had achter een boom gestaan met zijn apparaat en zijn mobieltje.
Op een stukje nieuwe autoweg, die wél vier banen heeft, maar waar je toch niet mag racen.
Zoals ik deed.
Snel belde hij zijn handlangers. Die stonden aan het einde van de autoweg. Bij een rotonde.
Me van geen kwaad bewust reed ik netjes naar de kant.
Routinecontrole.
Geen drogues onder de bank ,geen wijn gehad avec le déjeuner, niks illegaals.
Volgens mij was ik schuldloos.
Maar daar dachten zij anders over....
Max 110. Ik reed 142. Zei Louis.
Oh oh.
Hij had lol. Dat hoort zo, bij Louis.
Une étrangère..
"Garez la voiture par là."
"Quatre-vingt-dix euro's, s'il vous plait."
"Vous êtes étrangère. Vous êtes obligé de payer maintenant."
Nu.Direct. Heute.
Maarrrr ik heb een adres in Frankrijk....
Niks mee te maken.
No mercy.
Betalen.
"Quatre-vingt-dix euro's, s'il vous plait."
Ehm. "Moi, ....pas d'argent....."
Ok. Uitstappen. Inleveren dat rijbewijs. En de autopapieren.
"Ce monsieur-là, c'est votre marie?"
"Oui Monsieur de Funés"
"Normalement, on prend des femmes comme otages....."
Vals geil lachje, blik ter hoogte van mijn uitgedijde boezem)
Voor deze ene keer mocht ik mijn papieren achterlaten en naar de flappentapper rijden.
Men wees mij bereidwillig de weg.
Gelukkig was het niet ver.
Toen ik terug was mocht ik afrekenen. Met rooie vlekken in de nek en knikkende knietjes betaalde ik 90 euro. Helaas vergiste ik me, en zag een vijfje aan voor een biljet van twintig. Hoongelach viel mij ten deel......
Vervolgens kostte het de hulpsheriff 30 minuten om een kwitantie te schrijven....
Achter ons was inmiddels een Zwitserse dame met haar blonde dochter in dezelfde enerverende positie geraakt.
Ook zij mocht meteen afrekenen.
De auto vol jonge Fransen kreeg de rekening thuis opgestuurd.......
buitengewoon hilarisch ( toch een beetje frikken: het is een stukje dat......) met de groeten van Oom Knor
BeantwoordenVerwijderenWordt toch eens tijd om bij wijze van koekje van eigen deeg die coffeshopwietpas hier in te voeren... Alle fransen aan de kant voor dat ze het land uitgaan..Eigen volk eerst wiet... Laat ze maar hun eigen gedoogbeleid ontwikkelen... Moeje zien hoe snel noordfranse jongeren de revolte laten losbreken;)
BeantwoordenVerwijderenGoed verhaal!!!
Hihihi Eigenvolkeerstwiet! Yo Ben.
BeantwoordenVerwijderenHey Oom Knor,
BeantwoordenVerwijderenVous avez raison. Absolument.
(Stukkie geschreven met twee Portjes achter de knopen....)