OmaDees: Een UFO, groene monsters en een uitgestorven Vide Grenier

Ik heb een UFO gezien.
Echt waar.
Er was geen druppel alcohol in het spel. Sinds 16 februari al niet meer.
In het hol van de leeuw is dat best lastig vol te houden, maar ik ga vanwege mijn vrijwillige drooglegging inmiddels negen kilo's lichter door het leven. En dat bevalt heel goed.

Maar goed, een UFO dus.

We zaten in de Heksenkring te wachten op de sterrenhemel.
De maan was vol en zou ieder moment aan de zuidoostelijke horizon tevoorschijn komen.
Wij weten inmiddels van alle sterren en planeten precies waar ze staan en hoe ze heten. Dankzij Google Sky. Een app voor je tablet of smartphone waardoor je alle sterren aan het firmament kunt leren kennen.

Ik keek dus naar het zuidoosten en zag laag boven Odettes huis iets vliegends met een helder witte koplamp naderen.

Ik zei juist tegen mijn geliefde: "dat vliegtuigje vliegt wel heel laag", toen het licht ineens veel feller werd, alsof er een dimmer hoger gedraaid werd.
En meteen daarna maakte de vliegert een scherpe draai en vloog met een boog weg naar het oosten. Het was geen vliegtuigje,maakte geen enkel geluid, en vloog heel snel....

Wij filosofeerden gezellig over wat we hadden gezien, terwijl we naar de maan staarden.

Met mijn nieuwe fototoestel haalde ik haar nog wat dichterbij..

Ik was vandaag die hele UFO al lang weer vergeten.

Wij brachten deze dag door met lekker aanrommelen in huis, tijdens de opklaringen de Lelijkste BBQ ooit afbreken, luiken aan elkaar schroeven, en met het bezoeken van de Vide Grenier in het buurdorp La Chabanne.
Vanwege het slechte weer deze ochtend was de opkomst der exposanten echter nagenoeg nihil....

Toch wist ik van de enige verkoper nog een tosti-apparaat (dat bij thuiskomst een wafelijzer bleek te zijn) en een handvol bestek te ontfutselen. Afdingen vond ik vanwege de zielige eenzaamheid wat al te cru.

Via een omweg reden we terug naar Riviere. De kano's op het zwemmeertje
achter St. Clement lagen er verlaten bij.