Tranen in de beits

Ken je dat?
Je had een pijnlijk wondje.

Eindelijk, na hele poos, was er een korstje op gekomen.
Je voelde het niet alsmaar meer.

Je wist nog wel dat het er was, maar je dacht er niet meer de hele tijd aan.
En toen, zonder dat je er op verdacht was, sprong het korstje er zomaar weer af.
Au.

Vanmiddag.
Lekker aan het klussen.
Meebrullen met de Top 2000.
Gezellig.

Sting, de Dijk, Stevie Wonder....
Zelfs Andre Hazes kan leuk zijn als je en France in je eigen bouwval aan het werk bent.
Gezellig.

En dan.
Andrea Bocelli. Time to say Goodbeye

Klote.

Daar ging het korstje.
Au.

Tranen in de beits.

Andrea stootte het korstje open.
Hij zong Time to say Goodbeye toen we afscheid namen van mijn paps.

Waarvan ik geen afscheid kon nemen.
Omdat hij zomaar dood van zijn fiets viel.

Ik wilde helemaal geen Goodbeye zeggen.
Rot op met je Time to say Goodbeye Andrea!

Hij was nog maar 63....
Rot op met dat stomme lied.

Wat zou hij het hier tof hebben gevonden, @ Riviere!
Mijn paps was de grootste Francofiel die je maar kunt verzinnen.

Het wordt al donker. Ik kijk naar de eerste sterren.
Ben je daar ergens?

Kan je ons zien?
En hoe mooi het hier wordt?

Kom es langs!
Kunnen we samen weer lachen.
Gekke paps!

Love you....

Explosie...

Klussen is een soort sneeuwbal.
Begint klein, wordt steeds groter.

Verven?

Dan ook  opruimen.
En schoonmaken.
En de kapotte vaatwasser er uit halen.

Maar dan moest eerst de kast leeg.
En van de muur.

De keuken is nu rampgebied.
Het lijkt wel of er een explosie heeft plaatsgevonden.

Geeft niet.
We hebben lol :)
On s'amuse.......

Foutje

Twee jaar geleden beitste ik onze keuken @ Riviere Ossebloedrood.

Foutje.

Donker, vlekkerig, niet mooi.

En de vloer is ook al rood.

Maar ja.

Er is hier zo veel te doen.

Dus bleef rood rood.

Tot vandaag.

Weg met dat rood.

Het wordt wit.

Na een ochtend afgrijselijk kabaal (schuurmachines: %^&*$#  !!) kon ik eindelijk rollen.

De eerste laag grondverf geeft een goede indruk.

Lichter, frisser, mooier.

Vooruitgang.

Intussen hielp Bob jr. Bob sr. bij de betimmering van de schoorsteenpijp.

Super!

Gisteren waren de heren ijverig aan het stapelen.
Van buurman F. kochten wij een bos hout.

Dat ligt nu voor de deur.

Kerstpakket

Twee jaar geleden was het wit met kerst.
Vijf graden vorst.
Vandaag was het twintig graden warmer.....
Verrassend.

We zijn hier met twee van onze kids en een vriendin.
Heel gezellig.
Later deze week komen er nog meer logees...
Heerlijk huis vol.
Niks klussen.
Uitrusten en genieten.

Vanochtend vroeg stond er een doos voor de deur.
Een kerstpakket.

"Pour garder ou la poubelle. Le Fantome" stond er op geschreven.

Wij verdenken de overbuurman.

In de doos zaten kopjes, borrelglaasjes, een glazen bonbon-schaaltje,drie Franse kookboekjes
en een doos bonbons.
Hoezo pour la poubelle...
Dit gaan we gezellig gebruiken en opeten!
Superleuk, -lekker en -lief!
Op de bonbons zat een een briefje: Pour les filles. Een charmant fantoom.


Vanmiddag hadden we juist binnen de tafel gedekt voor de zondagse lunch...

.

Maar buiten was het beter!



Met vereende krachten verhuisden we alles naar het terras en zaten vervolgens van 12.00 tot 16.00 uur te pimpelen in de zon.
Op 23 december. Niet te geloven....



Proost!

Totaal ontwricht

Vanwege sneeuwval zou Nederland totaal ontwricht zijn.

Code Oranje.

Het werd een waar drama.Echt rampzalig.

Kijk maar.

Vanavond worden we aangevallen door de dooi.
Dooiaanval.

Vliegerd

Is vandaag de eerste dag van onze Laatste December?
Volgens velen is het einde der tijden nabij....
Zou het?
Je weet het niet. Het kan. Zomaar.
't Zal wel niet. Maar toch.
Wij zijn nuchtere Groningers.
Gewoon, gewoon.

Nuchter en analytisch redenerend zaten wij op een mei-avond op ons cirkelvormige grind-terras.

Onze Heksenkring.

De hemel inktblauw, de zon al even onder.

Behalve psychisch nuchter, was ik ook fysiek nuchter.
Mei 2012 was de start van een alcoholvrije dieetperiode die resulteerde in twintig kilo minder mij.
Dus.
Het kan de drank niet zijn geweest.

Vanuit het zuiden zag ik aan de hemel iets naderen.
In slow-motion.
Te langzaam voor een vliegtuig.
Eén felle koplamp. Geen rood knipperende staart- of vleugellampjes.
Geluidloos.

Ik attendeerde Bob op het vliegend object.
Ineens hield het halt. Hoog rechts boven het huis van onze buurman.
Plotseling werd het licht feller.
Alsof het op ons inzoemde.

Glimlachend keken wij in de camera.
En toen....na een seconde of dertig.... dimde het licht.
En sloeg de Vliegerd rechtsaf.
Met grote snelheid. Richting oost.

Nerveus lacherig bespraken wij onze ervaring.
Wij onderzochten verschillende opties.
Een snuffelhelicopter?
Tenslotte zijn wij Hollandais. Wie weet was er wellicht Wiet?

Een Drone?
Geprogrammeerd om te exploderen op een Palestijns vluchtelingenkamp, maar de verkeerde kant op gevlogen?

Wij wisten het niet. Wij waren niet in staat tot identificatie.
Een UFO dus. Un-identified & flying.

Als je zoiets wereldkundig maakt, word je voor gek versleten.
Dat zou ik niet willen. Natuurlijk.
Dus houd ik het maar voor mezelf. Nou ja, onder ons. Niet verder vertellen!


"Maar waar is het verband met het Einde Der Tijden?" hoor ik u denken.

Nou,.....in het zuiden, rondom de Pic de Bugarach, schijnen ze af en aan te vliegen!
Men beweert dat er een ondergrondse garage voor Vliegerds in de Pic verborgen is.

Wie zich op 21 december op of om de berg bevindt, mag mee.
Ik weet niet waarheen.

De rest van ons zal jammerlijk ten ondergaan in een niet nader omschreven Apocalyptisch rampscenario.




Helaas is Bugarach hermetisch van de buitenwereld afgesloten.
De Franse overheid heeft een samenscholingsverbod afgekondigd.

En een No-Fly-zone...
Ik hoop dat die ET's  dat begrijpen.
Anders schieten die Fransen ze zo de lucht uit.

Weg kans om weg te komen!

Wij zitten de 21e op onze eigen Pic de Riviere.
Die Vliegerd in mei was vast een vooruitgeschoven post.
Om sympathieke en vredelievende Aardlingen op te sporen.
Die ook mee mogen.
Wij zijn gespot!
Ik heb er bij onze kinderen dan ook sterk op aan gedrongen ons op die datum te vergezellen.
In de Heksenkring wachten we samen tot ze ons komen halen.
Joepie.