Taal

Taal.

Ik heb er iets mee.

Frans bijvoorbeeld.
Daar hou ik van.
(we zijn in augustus 23 jaar verliefd. Echter, op dit blog heet Frans  Bob en is Frans een taal)

Van de  jaargang '80 eindexamenkandidaten VWO scoorde ik  landelijk het hoogste cijfer (8,9) op het centraal schriftelijk

Mijn vader viel van zijn stoel van verbazing.
Toen ik tijdens de diploma-uitreiking ineens naar voren werd geroepen, om drie Franse dichtbundels, geschonken door de Franse ambassade, in ontvangst te nemen.

De leraar Duits ook.
Die was na 6 jaar in de veronderstelling das die Dees ein sehr dummes Fraulein war.
Nichts mit an zu fangen.

Ik snap niet waarom.

Nou ja......

Tussen ons klikte het wat minder.

FRAULEIN SCHREUDER!!!!!! 

Bulderde hij regelmatig  door het lokaal.
Wanneer ik weer eens vanaf het achterste bankje de les und seine wunderbare Sprache zat te verstieren.

Hij heette Herr H.
En kon heel hard schreeuwen.
Wij waren geen goede vrienden.

Maar tussen die Deutsche Sprache en mij is het later  wel redelijk goed gekomen.

Hoewel...

Vorige week zat er per ongeluk ein Deutscher Herr in mijn Iphone.
Hij zocht een Deutsche Dame, maar belde mij.
Ik zat juist aan een koud wit wijntje.
Op een nuchtere maag.
Schoot meteen weer in de puberale OH-modus.

"Sprechen sie Deutsch?
Aber jawohl!"

Het was een leuk gesprek.
We spraken sehr gemutlich.
Wel een kwartier.

Ik mocht bij hem komen logeren.
Auf sein Weingut.
"Wo wir auch sehr gute Weisswein machen.
Dan konnen sie in die Blaue kamer schlafen."

Bob lag al na drie minuten blauw op de bank.
Ik geloof dat ik nog wat moet oefenen.