We hebben hun tolerantie behoorlijk op de proef gesteld.
Niemand heeft geklaagd, maar ze kregen het behoorlijk voor hun kiezen (oren).
Slopen en slijpen, boren en timmeren.
Een hels kabaal moet het geweest zijn.
Het op maat slijpen van de grote badkamertegels was het ergst.
Omdat het behalve lullig lawaai ook stuivende stofwolken veroorzaakte, deed Bob dat in eerste instantie op het balkon.
Door de echo tegen het gebouw werd dat g-g-gierend g-g-g-gekmakend geluidsoverlast.
Onacceptabel.
Dus maakte hij een schema van de maten van de te slijpen tegels.
De hele zooi in een groot krat en hup, alles mee.
Naar Riviere.
Alle tegels werden netjes op maat gelawaaid en hup, alles mee terug naar Zeist.
DHZ sans frontieres.
Omdat we klaar zijn met de lawaaiklussen (er moeten alleen nog wat deuren afgelakt worden), vonden we het tijd voor een goedmakertje.
Alle buren van de 4e etage (16 appartementen) stuurden we een uitnodiging voor een Housewarming/geluidsoverlastgoedmaakborrelmethapjesbuffet
Kregen ze ook eens iets anders voor hun kiezen.
In ons minihuis passen geen meutes.
Geen nood:
We hebben hier lange gangen en enorme hallen.
Eigendom van ons allen.
Onze oversized witte bank stond al in de hal bij de lift.
Te wachten op verder transport.
We scoorden her en der wat extra meubilair en brouwden een buffetje
Het was leuk.
En ze hebben bijna alles opgegeten.
Volgende week vijftigersdisco?
Barry White & de BeeGees vol op de speakers?
Daar hou ik van, een feestje geven. Alles moet gevierd worden zeggen wij en onze kinderen altijd. Dus dat kan zelfs met een geluidoverlastgoedmaakborrel!
BeantwoordenVerwijderenHi Marthy, dat hebben we dan gemeen; wij vieren alles wat er maar gevierd kan worden! Het leven is bedoeld om te vieren..... :)
BeantwoordenVerwijderenDacht even dat je alle buren ook naar Riviere wilde slepen.Goed idee om de algemene hal te gebruiken. Nu fijn de winter doorkomen in je knusse huis.
BeantwoordenVerwijderen