Vloer

Onze woonkamer zes jaar geleden.
Een halve meter hooi en mest op een laag boerenbeton.




De verkoper verwijderde keurig de uitwerpselen van zijn dames.

Daar na waren wij aan de beurt.

Gewapend met een enorme pneumatische hamer vielen we de vloer aan.


Na een week mokeren en honderden kruiwagens puin ruimen was het beton d'r uit.

Dat moest.

Want de vloer lag te hoog.
Er moest minstens vijftig centimeter  aarde worden uitgegraven, om voldoende sta-hoogte te hebben. 
Afgestemd op de gemiddelde Hollandse lichaamslengte.

Ik had d'r zo ook wel in gekund.

De aannemer toog aan het werk met een mini-gravertje.
Daarna met isolatiemateriaal, verwarmingsbuizen, en ... nieuw beton.....

Ergens in dat proces is het mis gegaan.

Bij de eerste test, voordat het beton werd gestort, waren alle buizen nog netjes waterdicht.
Bij het vullen van het systeem, toen de vloer uitgehard was, helaas niet meer.


Adieu vloerverwarming.......

Wat nu?


Als creatieve tussenoplossing verfden we de vloer met betonverf.

Rood.
Dat ziet er dan tenminste nog warm uit.
En het beviel prima.

Dus woonden we vijf jaar op het beton.
Eigenlijk best praktisch, voor zo'n boerenbuitenberghuis.

Inmiddels is gekleurd beton helemaal hip.

Alleen.....dat rood begon ons een beetje de keel uit te hangen.

Eens kijken hoe grijs/beige/creme er uit zou zien.

Niet slecht.... licht, glanzend en fris.

Doorgeverfd dus maar. Voor de volgende vijf jaar.

Best blij mee!