Mea Culpa, en rare Beesten...

Ik heb hem vermoord....
Niet met opzet hoor.
Ik wilde hem even omdraaien met een stokje, en prikte ik iets te hard in zijn buikje.
En nu is hij dood......



Floyd had hem gevangen.
Ik zag hem spartelen in zijn bek.
Hij wilde er mee het huis in.
Dat wilde ik natuurlijk niet.

Dus rende ik gauw naar FloydmethetBeestinzijnbek.
Die liet het Beest van schrik voor mijn voeten vallen.



Ik vond het een raar Beest.

Ik dacht dat het een mol was, maar ik vind hem niet op een mol lijken.
Mollen zijn toch blind? Deze heeft oogjes.....

En ik dacht ook dat mollen donkerbruin zijn....
Dit lijkt meer op een soort grote hamster. Of kleine rat.
Maar die wonen toch niet in bulten onder het gras.....

Nou ja, wat het ook was. Hij is dood.
Want toen Floyd hem liet vallen, wilde ik even kijken. Ik pakte een stokje, en draaide het Beest om. Maar toen sprong het overeind. En werd aan mijn stokje gespietst....

Het was hier vandaag sowieso een beetje een bizarre dierendag.

Eerst kwam Fifi binnen met een erg eng vliegbeest.



Ze kraakte het tussen haar tanden als ware het een borrelnootje, en rende naar buiten om de volgende te halen...



Even later was ik in de schuur om de grasmaaier te pakken.
Eigenlijk zou ik niet meer grasmaaien vanwege een zwak onderstel. (van mij, niet van de grasmaaier)
Maar ik kan het niet laten. Grasmaaien is de beste relaxtherapie die er bestaat.

Ineens hoorde ik een ijselijke kreet uit een donkere hoek.
Weer een beest..... Maar wat klonk dit zielig en wanhopig....

Het was een heel klein pasgeboren minipoesje, dat onder de bremtakken van onze buurman vandaan kwam.



Die takken liggen in onze schuur.
Waarom?
Dat is een ander verhaal. Dit verhaal gaat over bizarre Beesten.

Natuurlijk moest ik het poesje wel oppakken.
Het was zo klein. En zo zielig. En helemaal alleen...
Dus ik nam het poesje mee in huis.

Fifi rook er even aan, maar vond het ver beneden haar stand
Zij kauwde verder op haar vers gevangen borrelhap.

Binnen kon ik pas goed zien hoe klein het poesje was. Oogjes nog dicht, oortjes nog plat op het koppetje.

Frans was buiten stoere dingen aan het doen met de Buurman.
Ik liep met het poesje naar ze toe.
Te laat realiseerde ik me wat onze Buurman met kleine poesjes doet...



Hij leert ze zwemmen in de regenton....

De Buurman grijnsde zijn tandeloze grijns en maakte een horizontaal snijdend gebaar met zijn vinger over zijn hals....

Oeps....

Na de eerste moord van deze stralende dag werd dit me iets teveel.

Ik besloot het poesje terug te brengen naar waar ik het had gevonden.
Wie weet was er nog ergens een moederpoes. In liep naar de donkere hoek van de schuur en hoorde nog meer gepiep vanonder de bremtakken.
Een hele pasgeboren poezenkluwen bleek daar gehuisvest.

Maar moeders was not amused door mijn ontvoeringsactie.
Grommend en blazend sprong zij tevoorschijn en deed een uitval in de richting van mijn hals...
Gelukkig kon ik haar ontwijken en vluchtte de schuur uit.

Ik liep naar de keuken voor een glaasje water voor de schrik.

Tussen mijn benen door schoot Fifi de kamer in met een Beest in haar bek.....

Ditmaal was het een hagedis..


Fifi is dol op een langzame doodsstrijd.



Zij begon een martelsessie die in Guantanamo bay niet uit de toon zou vallen.



Bin Laden zou negen jaar geleden al gevonden zijn als ze Fifi hadden ingehuurd....