Verschil

Klussen in France of klussen in Nederland.

Maakt dat verschil?

Al meer dan vijf jaar doen we  @Riviere van alles waarvan we nooit gedacht hadden dat we het ooit zouden doen.

Of zouden kunnen.

Metselen, stuccen, tegelen, voegen, verdiepingen bouwen.

Zwevende vloeren leggen, bosmaaien.

Hakken en zagen en diepe gaten graven...

You name it. We did it.

En een lol dat we hebben!

Een half afgezaagde vinger, pijn in de rug of een verbrande bil.

Verder godzijdank geen grote accidenten.

Klussen in France.

Net als je het zat dreigt te worden, moet je weer naar NL.

Je trekt de deur achter je dicht en laat de zooi de zooi.

Au revoir, tot volgende maand.

Vier maanden geleden begonnen we een simultane plusklus in Zeist.

"Doen we ff d'r bij"

Dachten wij.

Toch bleek klussen in avonduurtjes en weekends, na een werkweek van 36 uur, van een andere orde......

In France kunnen we herrie maken zoveel we willen.

We hebben lieve buren, maar die horen ons toch niet.

Muren van 60 centimeter en ver genoeg weg....

In Zeist wonen er mensen naast en onder ons.

Dat betekent boren, slopen en slijpen met kromme tenen

Omdat je weet dat anderen er gierend gek van worden.

Niemand klaagde, maar wij begrepen ook wel dat het not amusing was...

Meer stress.. minder lol.

En moe dat we waren!

MAAR... Het is KLAAR!

Kijk maar:

De voormalige keuken ...

is nu een bijkeuken
annex garderobekamer

De (best leuke maar onpraktische)  badkamer....

Is nu een moderne doucheruimte

Met stoomcabine...



De voormalige slaapkamer



Is nu een heerlijke woonkeuken

Inclusief Heerlijke Hippie. Peace man!
( leuke party, tussen het klussen door)

In de voormalige grote woonkamer.......

Bouwde Bob een tussenwand

En nu hebben we een slaapkamer

En een woonkamer(tje)

Wat een verschil!!!

  

Tralala

Als ik zo es mijn verhaaltjes teruglees, lijkt het alsof  het bij ons altijd vrolijkheid en tralala is.
Alsof alles altijd lukt.
Alsof de zon altijd schijnt.

Schone schijn?

Tuurlijk was er droefheid en drama.
Pijn en venijn.
Pech en ongelukjes.
Storm en mist en donkere wolken.



Gestorven geliefden.
Zomaar. Weg.
Soms konden we niet eens afscheid nemen.

Hun spulletjes liggen deels in ons Franse huis.

Mijn vaders warme trui.
 
Lissy's servieskastje.




Mam's sprei, haar theedoeken.........

Ma's schilderijen. En haar gebakschaal.

Zo komen ze telkens even voorbij.
Dan zijn ze er weer.
 
En kleine ongelukjes en pech?
Hou op, schei uit.

Douchewand in duizenden brokjes.
Bevroren vloerverwarming.
Bevroren kranen.
Drie grasmaaiers gemold.
Twee kantjesmaaiers kaput.
Poezen tussen de vloer verdwenen. Net voordat we weg moesten.

Verstuikte enkels, verbrande billen.
Enorme splinters.
Roestige spijkers.
Snij-, schaaf- en zaagwonden.

Zaagwonden?

Jawel.

Bob had vorige week een ongewenste ontmoeting met de scie circulaire.
Gelukkig is hij van de werkhandschoenen.
Dat scheelde een laagje.

Voordeel van dit nadeel was, dat ik mijn EHBO-theorie in de praktijk kon uitproberen.
Weer es wat anders dan een LOTUS-slachtoffer.

Bob is geen pieper.
Ik ook niet.
Dus zagen we samen cool en in stilte dat de zaag er flink ingehakt had.

Getsie.

Wij reinigden de rare rijtwond.
Ik legde een drukverband aan.
"Zo. Nu naar le docteur,even een pro laten kijken...."

"Nee" zei Bob. "'t gaat zo wel"

Oeps.

Dus kluste Bob gewoon door.
Met negen vingers.
En een drukverband. En later een paar zwaluwstaartjes.
Beschermd door een vingercondoompje.
Vingercondoompje?






Jawel.
Gekocht bij de Pharmacie.

Samen met nog een heel regiment aan andere ingenieuze Franse verbanden.

Terug in NL toch even een tetanusprik en wat beestjesvretende medicamenten gehaald.
Inmiddels groeit de vinger weer aan.

Gelukkig maar.

 

Voortgang

Met heel veel dank aan dochter Ceres en haar vriend Rob kunnen wij u de voortgang in het pas aangekochte onroerend goed tonen.

Als een stel vliegende Hollanders stortten zij zich op de bende in de schuur en toverden dit om een een georganiseerde opslagruimte.

Kruiwagens vol stro, houtresten en andere boerenzooi hebben ze uitgemest.

Wij zijn daar erg blij mee

Vervolgens werd er door de beste ElectraBelg van Frankrijk, Peter Put van Entreprise Prior, stroom en verlichting aangebracht.

Daarna dook Peter de badkamer in.

Wat een sfeertje!

En nog even een plaatje van de zelf gebricoleerde slaapkamer die we sinds vorige week hebben betrokken.

 

stukkie huis d'r bij gekocht..... :)

Opgeruimd en netjes

Het tussendeel

En er was licht..........................

Oud Boerenhout

Oude Franse draadjes verwijderd, degelijk werk!

Joepie

Joepie 2

Heerlijk! Vanochtend werden we pas om 10.30 uur wakker!

Getekend!

Gelukt!

Iedereen heeft getekend.

De grote schuur die aan ons huis grenst is van ons!

Gedurende de afgelopen jaren bood Odette het ons  af en toe te koop aan.

En  bedacht zich daarna meteen weer. 

En toen was ze d'r niet meer...

 

Haar erfgenamen wilden wel verkopen. 

In mei tekenden we een Compromis de Vente (voorlopig koopcontract).

In Frankrijk moet dat ook bij de notaris.

Vervolgens moest de koop gemeld worden bij de SAFER.

Dat is een organisatie die de verkoop van landbouwgrond en agrarische gebouwen monitort, en  boeren de eerste kans biedt om het object tegen de overeengekomen prijs aan te kopen.

Gelukkig waren er geen kapers op de kust.

Wij maakten vorige week netjes het verschuldigde bedrag over.

Klaar! 

Hoho! dat gaat zomaar niet! 

Daar moet een 'Attestation de provenance des fonds' bij!

Afgegeven door uw bank...

'huh??' zei de Rabodame...

'Watte?'

 'Nooit van gehoord...' 

'Een verklaring van herkomst van gelden' 

Met andere woorden: hoe kom jij aan die centen???  

Zwarte handel ?Drugsopbrensten? Prostitutie?

De Rabodame stuurde ons een mailtje.

In het Nederlands.

' Het geld komt van de spaarrekening' ...

 Hmmmm.

Fransen houden van officieel.

Stempels, handtekeningen,logo's.

En Fransen houden van Frans.

Wat nu? 

Telefoneren met de Rabodame

Als ik nou een tekst schrijf met daaronder de Franse vertaling, dan mail ik dat naar jullie, je zet het op een officieel papiertje, stempel, handtekening met grote krullen en blablabla..

PDF er van maken en retour via de mail?

'Hmmmm. Dat moet via onze jurische afdeling....'

Grrrrr..

Weer een dag  in spanning afwachten..

Maar... uiteindelijk kon ik vorige week een gewichtig uitziende verklaring naar le Maitre mailen. 

En voorlopig hebben we weer wat te doen!

Afgrijselijk paradijselijk

Gisteren is er een begin gemaakt met het opnieuw voegen van de zijgevel.

Een meerjaren-project.

De voorgevel is vorig zomer door pro's gevoegd.

Wij keken de kunst af en gaan het nu zelf proberen.

In een grote cementkuip mixen we een mengsel van 3 delen zand, 1 deel witte kalk en water.
Bob vult beneden een emmer, ik takel het spul naar boven.

Uitstekend tegen  kipfiletjes aan de bovenarmen.

Daarna lekker kleien.
Smeren met blubber.
Flashbacks naar Deesje in de zandbak van kleuterschool de Witte Vlier in Groningen.

Joepie.
Wel dikke gummihandschoenen aan.
Kalk en  blote huid is geen fijne combi.

Tuinslang mee naar boven.

Voor het afspoelen van mortelresten.

Ook heerlijk als koude douche.

 Na een hele middag afgrijselijk paradijselijk bezig zijn is ongeveer een vierkante meter gevel gefikst.

Wordt vervolgd......