Waarschuwingsborden snelheidscontrole gaan verdwijnen
(foto: www.infofrankrijk.com)
We hadden ons er altijd al over verbaasd. Iedereen rijdt (te) hard, maar bij nadering van deze borden werd er even afgeremd voor de flitspaal. Daarna weer voet op het gas. Wat heb je nou aan flitspalen als je er eerst voor waarschuwt, zou je denken...
Onze Miep (TomTom) weet heel veel camera's uit haar hoofd. Dus miept zij als we er eentje naderen. En wij doen vrolijk mee met de Fransen. Remmen netjes af voor de flitser en daarna weer beetje harder. Nu beter opletten dus. Of langzamer rijden.....
Niet stressen, niet plannen. Alleen maar genieten van hier en nu. Dat lukte dit weekend heel aardig. De volgende optimale omstandigheden droegen hier toe bij:
Strakblauwe hemel.
Heerlijke zon en verkoelend briesje.
Gezellige lieve leuke vrienden.
Heerlijk gegeten en (net niet teveel) gedronken.
De mooiste bloemen van de wereld.
Een gelukte pudding.
Koeien in de tuin.
??
Zen-Oefening:
Boer zet ongevraagd koeien in uw tuin. Schrikdraad achter uw terras langs. Wat doet u?
Zaterdagochtend parkeerde de bewuste boer zijn autootje tegenover ons pand. Ik zag hem lopen. Bijna had ik mijn vreedzame stemming verpest door op hem af te stappen en hem te vertellen waarom ik het niet netjes vind dat hij niet eerst even gevraagd heeft of wij dit goed vinden.
Vlak voordat mijn vader overleed, had hij een stamroos gepoot. Na zijn dood kon ik het niet over mijn hart verkrijgen zijn laatste aankoop over te doen aan nieuwe eigenaren van de tuin. Mijn moeder kon de plant niet plaatsen. Dus nam ik hem mee. Vier seizoenen stond hij in onze tuin. Na de verkoop van óns huis zette ik mijn vaders roos in een pot en verhuisde hem mee, naar Bennekom. Toen we onze droomplek @Riviere hadden gevonden, was zijn roos één van de eerste planten die ik pootte.
Als we hier zijn denk ik vaak hoe jammer het is dat mijn pap dit niet kan meemaken. Hij was een Francofiel in hart en nieren.Mijn liefde voor dit land werd me met de paplepel ingegoten. Hij hield zo van France dat hij bijvoorbeeld allerlei gekke Franse hoofddeksels droeg. Waaronder een echte alpino en deze Bretonse muts. Te zien aan zijn lodderige blik heeft ie op deze foto ook al een Franse lunch met een Frans wijntje achter de kiezen.
Ik troost me met de gedachte dat hij nog steeds in de buurt is, en met ons meekijkt vanuit een andere dimensie.
Een stukje van zijn liefde heeft aan aan deze roos gegeven. En daarmee dus een stukje van zijn geest. En kijk eens hoe die liefde doet bloeien!
Eigenlijk zouden we pas op donderdagavond 1 juli weer naar France rijden. Maar vanochtend scheen de zon zo mooi de keuken in. En op de radio hoorde ik dat er prachtig weer in aantocht is. Ineens had ik enorm de kriebels. En ging de planning op de schop. Een extra vrije vrijdag ingepland. Aanstaande donderdag gaan we weer!
Gisteravond feestje van het werk gehad. Maar eerst moesten we 18 holes Pitch en Putt golfen. Dus daarna was Dees ganz kaputt.... Alors elle ne dansait pas.... Wel jammer, want ze draaiden dit opperdansbare nummer wel 3 keer, en keihard... Heb me ingehouden en gedragen zoals als een waardige 48 jarige betaamt.
Hier de vertaling.......
Dus dan dansen we. Dus dan dansen we, dus dan dansen we, dus dan dansen we Wie het over studeren heeft, heeft het over werken Wie het over werken heeft, heeft het over het geld Wie het over geld heeft, heeft het over uitgaven Wie het over krediet heeft, heeft het over schuld Wie het over schuld heeft, heeft het over de deurwaarder En daarmee ook van "in de shit zitten" Wie het over liefde heeft, heeft het ook over kinderen. Zegt "voor altijd" en zegt scheiden Wie het erover met naasten heeft, heeft het over rouw want problemen komen zelden alleen Wie het over een crisis heeft, heeft het over een heleboel mensen, heeft het over de hongersnood van de derde wereld Wie het over moe zijn heeft, heeft het ook over wakker worden, nog suf van de vorige dag Dus gaan we los, om de problemen te vergeten
Dus dan dansen we, dus dan dansen we, dus dan dansen we Dus dan dansen we, dus dan dansen we, dus dan dansen we Dus dan dansen we, dus dan dansen we, dus dan dansen we
En je zegt jezelf dat het nu gedaan is, want erger dan dat is alleen de dood Wat denk je uiteindelijk geregeld te hebben wanneer er niets meer rest en goed, je bent er nog steeds Extasy betekent problemen, problemen ofwel muziek. Het geeft je een trip, neemt je je hoofd en dan bid je dat het over gaat Maar het is je lichaam, het is niet de hemel en sluit je nog meer je oren. En dan schreeuw je het nog harder en dat houdt aan
Dus we zingen Lalalalalala, Lalalalalala, Dus we zingen Lalalalalala, Lalalalalala
Dus we zingen Dus we zingen
En dan alleen wanneer het gedaan is, dan dansen we.
Dus dan dansen we, dus dan dansen we, dus dan dansen we Dus dan dansen we, dus dan dansen we, dus dan dansen we Dus dan dansen we
Shoppen. Heerlijk. Soms moet je jezelf even verwennen toch? Op naar de Summersale. Leuke tricot dingetjes gekocht. En gezonde Birkenstock-slippers. Die blijkbaar héél hip zijn.
Het is écht waar. Ik stond er bij en keek er naar.
In "ons" dorpje St. Clement werd afgelopen zaterdag de nieuwe en zeer welkome Auberge officieel geopend. Inclusief mannen met grijze pakken waarvan er één door het lint ging (met een schaar wel te verstaan). Alle aanwezige mannen kregen vervolgens een stukje van het rood-wit-blauwe lint opgespeld. Ik heb niet begrepen waarom dit voor de dames niet was weggelegd.
Oók heel opmerkelijk vond ik, dat de ceremonie werd gestart door een afgevaardigde van Le Bon Dieu.
Uit zijn aankondiging begreep ik dat Monsieur le Curé ziek was, maar dat zijn hulppraatjesmaker de honneurs waar nam.
Met uitgebreide voorlezing uit het Heilige Schrift en een wijds geslagen kruis zegende de kerkebroeder de kroeg.
Het moest er een keer van komen. De eerste confrontatie met een slang in onze tuin @ Riviere. Achter ons huis ligt een stapel bouwmaterialen met een zeil er overheen. Ik zag Frans een stap achteruit doen nadat hij dat zeil optilde. Daar lag er eentje. We hadden tijdens wandelingen op Corsica wel vaker slangen op ons pad. Maar zo'n slang die boos naar je kijkt met zijn tong flitsend en venijnig uit zijn bek, in je eigen tuin, da's nog es wat anders. Brrrrr.
Met het gevoel de hele bliksemse bende in Nederland liever voorgoed achter te laten reden we gisteravond om 20.30 uur vanuit Bennekom richting France. Onze apocalyptische stemming werd kracht bij gezet door de weergoden. In een decor van regen, regen en nog eens regen en ontelbare, zeer frequente bliksemontladingen reden we door de nacht. Bijna de hele route, tot aan Chalon-sur-Saône, werd de hemel om de paar minuten spectaculair verlicht.
De laatste twee uur vanaf de Autoroute was het gelukkig droog. En toen de hemel in het oosten lichtblauw begon te kleuren, reden we de Montagnes Bourbonnaises in. Om 5.30 waren we @Riviere. Eerst even de verloren slaap inhalen. Maar niet te lang. Want het was vanochtend prachtig weer. En elke minuut die we hier kunnen doorbrengen moet benut worden.
Dus om 9.30 zaten wij alweer bij onze voisine in de cuisine. Het eerste wat we doen als we hier aankomen is onze lieve Odette begroeten. Haar eenzame bestaan op de berg @ Riviere vindt zij danig opgeleukt door die merkwaardige Hollandais en al die gekke mensen die zij als aanhang meebrengen.
Daarna de tuin in. Het gras stond na drie weken al wéér twee kontjes hoog.
Neeeeeee, geen tijd voor, maaien met die handel.
Maar eerst koffie.
Frans stortte zich op de vloer (het timmeren daarvan wel te verstaan) et moi, je commençait couper les herbes.
Ons vogelhuis was veranderd in een cabriohuis, het dak was er af gewaaid en daarna opgegeten door de mieren. Gelukkig had ik nog een hangvogelhuis. Dat zouden we op het skelet van het overleden huis kunnen monteren. Hetgeen resulteert in een vogelflat...... Helaas zal geen vogel zich ooit in het met alle goede bedoelingen voor hen geplaatste onderkomen wagen...........
p.s. Sorry voor de legging. Ik loop er hier bij als Ma Flodder.
Het was een zwarte dag. Het volk heeft gesproken. Onderbuikgevoelens hebben gewonnen van gezond verstand.
Wat nu? Ons hutje op de berg trekt nóg meer.
Een ondemocratische partij (want je kan er géén lid van worden) wordt democratisch gekozen en dreigt te gaan regeren. In wat voor land leven wij (straks)?
Gisteren hoorde ik een collega na een telefoongesprek de volgende uitspraak doen, : "Weer zo'n buitenlander, deze víel nog wel mee, maar ík stem straks op Wilders...."
Dat is dus bij velen de ware beweegreden. Xenofobie en racisme. Want ze bedoelen geen Amerikaan, Fransman of Engelsman, als ze spreken over "zo'n buitenlander" Díe hebben de goede kleur.
1,5 miljoen Nederlanders hebben hun ware gezicht getoond.
Heut sind wir ins Deutschland gefahren. Das idee entstand letzten Dunterdags-morgens. Wir führten denn uber den A-Zwölf nach unserem Arbeit.Aber es ging nicht sehr schnell. Viele Deutsche Fahrzeugen veruhrsachten eine ganz grosse file. Sie hatten in Deutschland schon wieder ein langes wochen-ende! (Jeeminee,na Pasen Pinksteren, Hemelvaart... Hoezo alweer een lang weekend? Und wahrum hebben wij dat nicht?) Das meint das kommendes Montags die Gemeentewerken von die Hollandische strandgemeinde schon wieder alle gegrabene kaule aus das Strand mussen schieben.
Omdat het dus in Nederland weer eens vreselijk druk is, besloten wij vandaag de grens over te gaan de andere kant op. Wij streken neder langs de Rijn, vlak bij het plaatsje Rees. Also, das Dees war in Rees.
Heerlijk zaten wij daar de gehele dag als bermtoeristen in de zon langs de drukste vaarweg van Europa, De Rijn.
Es gab vele blümschen und auch viele besiën. So Schön!
P.S.
Excuses voor mijn Duits. Na 6 jaar VWO Duits is dit het resultaat. Geheel buiten mijn schuld.Unsere Deutschlehrer war ein schrecklicher Mann. Hij had een enorme hekel aan Dass kleine Fraulein Schröder. Hij schreeuwde altijd erg naar me. En vond me heel dom. Ik begrijp niet waarom. Ik deed echt wel mijn best hoor!
Toen ik tijdens de diploma-uitreiking naar voren mocht komen om de prijs voor de beste eindexamenkandidaat (van Nederland!) van 1980, voor het vak Frans in ontvangst te nemen, viel hij bijna flauw. Mijn vader viel zowat flauw van het lachen om zijn reactie. Wie war das möglich? Das dumme Kind? En hij heeft me niet eens gefeliciteerd!
Und so ist es entstanden! Noch immer liebe ich das Französisches besser!
.jpg)
