.

.

woensdag 29 september 2010

Donkere wolken




Donkere wolken pakken zich samen. Het lijkt er op dat wij straks in een land wonen dat geregeerd wordt door rechts gespuis. Dat zich uit machtsgeilheid marionet heeft laten maken door een bruinhemd. Die etnische registratie legaal wil maken.


Taktisch heeft hij zichzelf aan de zijlijn gemanouvreerd. Zodat hij niet aanspreekbaar zal zijn op bijvoorbeeld de ontmanteling van onze verzorgingsstaat.Velen uit zijn achterban zijn daarvan juist afhankelijk. Maar laten zich door aangewakkerde angst voor het zwarte schaap als een domme kudde leiden door deze valse herder.




Die hen straks in de flank bijt om de kudde in het gareel te houden. Zij zien nog niet de wolf onder het schapenkapsel.



Dit is niet onschuldig. Wake up and smell the smell. Uit de samenleving komen al signalen van aanwakkerend racisme.Men durft weer.
Moskee in Groningen in brand gestoken en besmeurd met bloed. Molukse kerken in Drenthe in brand gestoken.
Marokaanse jongeren die geweigerd worden als sollicitant bij Albert Heijn To Go

De opkomst van deze zogenaamde partij voor de vrijheid betekent voor velen het einde daarvan.....

zaterdag 25 september 2010

Een Zwarte

Verkoopmanifestatie.....

Onder een vrolijk septemberzonnetje mochten wij vanochtend op het bouwterrein in een 4WheelDrive plaatsnemen en werden door een jolige opa stoer door de blubber naar de plek gereden waar over 3 maanden wordt begonnen met de bouw van het appartementencompleks dat wij eventueel misschien wellicht in de toekomst zouden kunnen gaan bewonen.
Tot zover leuk en gezellig.

Maaarrrrrr.

Er zat een gereformeerd gezapig stel bij ons in de 4WheelDrive. Zij gingen ook voor een appartement. Komen dus in "ons" gebouw te wonen.



Jeminee....

De man droeg een blauwgrijze toupet met Elviskrul.
De vrouw wierp vol afgrijzen een blik op mijn pasgeshopte sexy suede kniehoge bruine laarzen en voloptueuze decolletee, waartussen een mooie rozenkwarts heksenhanger bungelt.

Zedig en met samengeknepen lippen streek zij haar geruite plooirok recht.

Onze toekomstige buren.
Oei.....

De gezamelijke makelaars van de Biblebelt-agglomeratie-Ede hadden bedacht dat gratis friet de goegemeente gunstig zou stemmen en zou overhalen flux en vlot tot aankoop over te gaan..

Al wat gratis is stemt DenHollander tot tevredenheid.
Horen wij ook bij.
Gratis Friet!
Lekkuurr.

Genoegelijk zetelden wij ons met onze buit aan 1 van de keurig in het gelid opgestelde pikniktafels.
Even later voegden zich twee heren bij ons. Ook zij hadden een lekkere puntzak.



Eén van de heren had een visitekaartje van een Rabohypotheektussenpersoon voor zich op tafel liggen. Ik vroeg hem beleefd of hij zojuist Rabomeneer of Rabomevrouw op déze locatie had gesproken.
Zijn antwoord:

Ja, het was een Zwarte.

Dees: Pardon?

Ja zo'n Molukker. Ja, sorry dat ik het zo zeg.

Dees denkt: GVD.

Dees zegt: : Nou meneer, dat vind ik nogal een gedurfde uitspraak, zeker gezien het gezelschap hier aan tafel......

Frans eet zijn friet. Blijkt later dat de eerste uitspraak van deze debiel is afgeketst op de firewall van zijn hearing aid.
Mijn Lief verwondert zich in eerste instantie over mijn rode hoofd en bitse reactie....

Maar Het Debiel deed nog een duit in de puntzak:


Nou jaahh, het was ook wel een goeie, ...hij werkt tenminste......

De gratis friet smaakte daarna niet meer zo lekker.

Potverdomme. Wat een schlemiel. Moet ik daarmee in een wijk wonen?
Sinds Der GEERT unter uns ist, komt het ongedierte weer onder de steen uit gekropen.



Ze durven weer. Het enge is dat ze er al die tijd met zijn allen zijn geweest.



En ze het lijkt er op dat ze nooit meer weg gaan.

Help. Ik wil dr uit.

vrijdag 24 september 2010

Doenwehetofdoenwehetniet



Tja,

Hebben wij onszelf weer es met een keuze opgezadeld.
Appartement kopen, of in het Notarishuis op Zolder op Stand blijven huren.

We wonen hier goed.

Voordelen: Heel veel ruimte. Mooie locatie.Huren geeft een gevoel van vrijheid.

Nadelen:Ik kan op mijn vrije vrijdag niet heerlijk hard hamerend de Vlooiemars of iets anders intens irritants op de piano spelen
We hebben geen balkon. We kunnen 3 verdiepingen lager wel buiten zitten, maar das niet zo gezellig.
Ik moet een kwartier fietsen naar het station. Heerlijk met mooi weer. Naadje in de winter.


Voors en tegens.

Vlak bij het station in Ede begint binnenkort de bouw van een heel nieuwe woonwijk.
Met aan de rand, aan de leuke kant, 8 appartementen. Er was er nog eentje vrij op de bovenste verdieping. Dat willen wij.Geen gedoe boven ons hoofd
Balkonnetje op het zuiden.
Twee slaapkamers, dus privacy voor piano en logees.
Vloerverwarming standaard, door middel van Geothermie.
Allemaal erg hip en aantrekkelijk. Ook de prijs en de hypotheekrente.....

We hebben een optie en mogen er een week over na denken.....

Ow ow ow wat weer een keuzestress.



P.S.
Ondertussen zit ik al lekker met de Ikeagids op de bank leuke keukens uit te kiezen.......

zondag 19 september 2010

Aber ich bin das Mutti......


Kytemans Hiphop-orkest is bezig aan een tot dusver succesvolle poging Europees door te breken, en na twee concerten in Italië, traden ze gisteren op in Aken en vandaag(zondag 19 september) in Brussel.
Gewapend met video- en foto-camera reden wir uber die Grenze.

Aachen ist eine angenehme Stadt! Heel gezellig, leuke winkels en een mooi historisch centrum.Dat gisteravond veranderde in een hysterisch centrum.

Toen wij om half vijf aankwamen was het er al een gezellige boel. Een bedaagd jazz-bandje stond gezellig te toeteren. Leuk....Beetje
VVD-congres-muziek.
Dus gingen wij eerst maar eens toeristje spelen. In das Riesenrad!



En daarna naar de biertent.Je bent in Deutschland oder nicht.





Om 20.15 uur zouden ze beginnen, op het hoofdpodium. De heren krijgen waarlijk al wat sterallures, en begonnen dus chic laat, pas om 20.30 uur.
Maar toen ging het los.... Spektakel, zoals we van ze gewend zijn.
Wat een show.
Publiek gemengd. Grijze hoofden. Maffe mutsen. Tuttige dames. Prille meiskes en hippe jongelingen.. Iedereen ging weer los. Want op de één of andere manier weten de heren en dames dat steeds weer voor elkaar te krijgen. Alle handen in de lucht. Ze breken de tent af.

Moeder Dees, gewapend met videocamera, stond vooraan. Om het voor de zoveelste keer weer vast te leggen.
Maar daar waren de potige heren van de Security het niet mee eens. Mann soll nicht filmen! Keine video!

Aber Ich bin das Mutti! Das ist mein Sohn dort auf der Buhne!



En die stoere lieve jongen kon even zijn pokerface niet in plooi houden. Dus hoewel ik mijn camera moest opbergen, en dat ook netjes deed, om hem niet te schofferen, kreeg ik elke keer als hij breed en stoer langs liep, een vertederde glimlach toegeworpen. Zoveel moederliefde, daar kon hij niet tegenop.....
Na een kwartier stond hij ineens weer voor onze neus. Met een briefje.
Geschreven door één van de muzikanten van de band.


Können Sie Englisch lesen?

Jawohl!

Op het briefje stond: You can let people film! It is ok, we do not mind!
Eerst geloofde hij onze vertaling niet. FF checken.... Even later kwam hij terug en met een breed gebaar werd mij toegestaan wederom het één en ander voor het nageslacht vast te leggen......
Dus bij deze een compilatie van de hele show.....


zaterdag 18 september 2010

Nazomer

Het zomerde nog flink na @ Riviere:

Dus na gedane arbeid,in de vorm van grasmaaien, muur verven, wieden, fotos maken, filmen en bramen plukken, mocht ik van mezelf heerlijk hangen in de zon, met vieze voeten en een fles wijn .....

Dag heerlijke zomer!











woensdag 15 september 2010

Fijn met de trein



Elke dag ga ik fijn met de trein.
Omdat ik in A woon en voor mijn werk in B moet zijn.
Mijn treinreis duurt volgens NS.NL 26 minuten. In theorie.
De praktijk wijst, door proefondervindelijke waarneming, anders uit.

Vrolijk ding dong signaal door stationsluidspreker: Nog vrolijker stem van de speciaal daarvoor getrainde dame kondigt zoetgevooisd aan dat mijn trein binnen enkele minuten zal vertrekken. Dat dit verbazingwekkende feit al enkele minuten geleden had moeten plaatsvinden vertelt zij er niet bij.

Ik sta dan al enkele minuten strategisch opgesteld op een plek waarvan ik uit ervaring weet dat de deuren van een treinstel zullen zijn wanneer de trein tot stilstand komt.
Run op zitplaats volgt. Vaak zonder succes.

Dit ritueel herhaalt zich dagelijks. Wij zijn allen blij wanneer er geen sprake is van bladeren op de rails, omgewaaide bomen, seinstoringen, aanrijdingen met voetgangers (NS-jargon voor voordetreinspringers)of vastgevroren wissels.

Vandaag een geheel nieuwe NS-ervaring. De stoptrein die niet stopt.
Vrolijk kondigt de duivels opgewekte mevrouw op het bandje in de trein het station Bunnik aan. Helaas dringt deze aankondiging niet door tot in de cabine van de Machinist. Deze rijdt enthousiast en in volle vaart Station Bunnik voorbij.
Op het perron verblufte forenzen richting Utrecht. In de trein verblufte forenzen richting Bunnik.

Op station Utrecht volg ik verdwaasd een medepassagier die ik dagelijks in Bunnik zie uitstappen. Hij weet vast van welk spoor de volgende stop(?)trein naar Bunnik vertrekt.
Helaas blijkt deze man onderweg naar de Machinist. Samen met nog vier andere slachtoffers. Duidelijk van plan de man achter zijn stuur vandaan de trekken.

Ik heb me afzijdig gehouden. En laf een klacht ingediend bij de klantenservice.......
Fijn, de trein!

vrijdag 10 september 2010

Terug @ Riviere


Daar zitten we dan weer.
Op het terras @ Riviere. Naschuddend van een stressweek.

Met het gekrijs van poezemeis nog vers in ons geheugen, hadden we deze keer gedegen voorzorgsmaatregelen genomen.
Eureka! Valeriaandrupjes. De geur maakte echter dat de Freule zich pijlsnel uit de poten maakte.
Goed, dan toch maar weer een pil. Bekkie open, pil erin, bekkie dicht. Over keeltje wrijven.
Weg pil.
En weg Fief. Een oorverdovende stilte begeleide ons richting Riviere.
Madame snurkte de ganse weg. Even was ik bang dat we ons knuffeldier met een overdosis naar de kattenhemel hadden geholpen.
Maar toen ik tijdens een plaspauze in de reismand keek om te checken of er leven na de Valeriaan was, glimlachte Fief mij stoned en allervriendelijkst toe en snurkte verder.

Helaas had onze Floyd deze keer iets meer moeite met de timing van zijn dagelijkse droge dropjesdrol en deponeerde halverwege de reis een uitscheidingsproduct met pindakaas-consistentie in zijn met een gezellig wit fleecekleed aangeklede reismand.....
Dat was dan wel weer jammer.

Nou ja. Eigen schuld.
Moet je maar geen katten mee heen en weer slepen naar je vakantiehuis......
Maar een lol dat ze hier hebben!
En wij ook!



dinsdag 7 september 2010

Hooibaal

zomer 2010 @ Riviere.....


Het leven kan vreemde beren op je weg brengen:

Seventies-ster sterft in bizar ongeluk met hooibaal:

ELO in 1973, met Edwards rechts op de foto.

Een voormalig lid van de seventiesband Electric Light Orchestra (ELO) is omgekomen toen een enorme hooibaal van een veld wegrolde en op de bestelwagen belandde waarmee hij reed.


Tsja.. Dat had die arme meneer ook nooit van tevoren gedacht.
Heeft ie in zijn wilde jaren gezellige grasjes gerookt, prettige pillen geslikt.
De wereld rond gevlogen. Nog meer gevaarlijke, ongezonde, zondige, leuke dingen gedaan.....
Vindt ie zijn Waterloo onder een hooibaal.

Neem Conny Musch. Woont jaren in Israël. Midden in één van ´s werelds grootste kruidvaten.
Sterft in zijn slaap, in Nederland, aan een hartstilstand......

Shit happens........


Zo ligt voor een ieder van ons een hooibaal op de loer.

Voor de één komt-ie in de vorm van een vrachtwagen, een onbewaakte spoorwegovergang met laagstaande zon, een vergeten onderste traptrede.

Voor een ander als een hartstilstand op een verlaten bosweggetje, zodat er niet op tijd gereanimeerd kan worden (mijn vaders hooibaal.....)

In de afgelopen 3 jaren kwam voor drie lieve familieleden (72, 48 en 26 jaar) de hooibaal als een ongeneeslijk kwaadaardig tumor.

Dus toen de dokter begin deze week het woord tumor in de mond nam, toen ik met koorts en een fikse borstontsteking aan haar bureau zat, zag ik mijn hooibaal al op me af rollen.......

SHIT..

Een week spanning.

Onderworpen aan meerdere moderne medische martelwerktuigen op de mammapoli.

Drie biopten uit die arme dikke lieve zachte mooie ronde linker mamma (schijnt de medische term te zijn voor borst). Met een apparaat met een lange holle naald dat het geluid maakte van een klappertjespistool.


Vandaag om 11.00 uur ging ik samen met mijn geliefde het vonnis ophalen. Geen kankercellen gevonden! Hiep hoi . Champagne.


Hulde voor de organisatie van borstkankerdiagnose in Nederland. Men het begrijpt donders goed. Het wachten is het ergst. Dus ze doen het snel en efficiënt en invoelend. Binnen 2 werkdagen krijg je uitslag.

Hopelijk rolt er morgen geen andere hooibaal over mijn pad..

(NB: de uitvinder van het apparaat waarmee een mammografie wordt gedaan moet wel een man zijn geweest. Een vrouw kan dit martelwerktuig niet bedacht hebben:




Ik wil daarom alle vrouwelijke techneuten uitnodigen eens na te denken over een vrouwvriendelijker versie.
Of we vragen deze uitvinder zijn ronde lichaamsdelen ter hoogte van zijn schaamstreek ook eens tussen deze drukpers te leggen. En dan hard aandraaien voor een goede foto. Komt ie vast snel met een improved and extended edition)

zaterdag 4 september 2010

Herfst

Hoewel de thermometer nog oploopt tot over de twintig graden, ruikt het naar herfst. De notenboom en de kastanjeboom naast ons appartement laten hun vruchten vallen.
De tinten van dit blog kleuren mee met het seizoen.

donderdag 2 september 2010

Verrassing ?

Maandagavond hoorde ik door de openstaande ramen het geluid van een heteluchtballon.
Ze vliegen regelmatig over ons dorp en landen dan op de hei of in de weilanden in de omgeving.

Dit was een bijzondere: